Pakt Północnoatlantycki - NATO - powstanie, cele

Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego (ang. North Atlantic Treaty Organization), czyli w skrócie NATO, powstała formalnie w dniu 24. sierpnia roku 1949 na mocy podpisanego 4. kwietnia roku 1949 tzw. Traktatu Północnoatlantyckiego. W jej skład weszło początkowo dwanaście państw-sygnatariuszy: Wielka Brytania, Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Włochy, Portugalia, Dania, Norwegia, Islandia, Kanada oraz Stany Zjednoczone, a z czasem struktury jej stopniowo się powiększały o kolejnych członków.

Cały ten polityczno-wojskowy sojusz o charakterze stricte defensywnym – jakim w zamierzeniu twórców miało być NATO – opierał się w zasadzie na czternastu głównych artykułach Traktatu Północnoatlantyckiego, które precyzowały szczegóły zobowiązań jego członków wobec siebie, jak i wobec Organizacji jako niepodzielnej całości. Najogólniejsza zasada działania sojuszu sprowadza się do stwierdzenia, iż agresja na którekolwiek z państw członkowskich oznacza faktyczny konflikt z całym sojuszem (łac. casus foederis). System działania NATO opiera się na uznaniu za niepodzielne wspólnego bezpieczeństwa jego członków – żadne z państw członkowskich w razie ewentualnego zagrożenia...