Bolesław Prus „Faraon” - bohaterowie. Charakterystyka

Prus w swojej powieści historycznej ukazał społeczeństwo egipskie, które cechuje się zróżnicowaną struktuą. Poznajemy więc bohaterów o rozmaitych poglądach i sposobach funkcjonowania w rzeczywistości.

Ramzes to główny bohater utworu. Był synem faraona, a wkrótce potem zasiadł na tronie obejmując władzę po ojcu. Społeczeństwo bardzo szybko go zaakceptowało, był mądrym i wrażliwym władcą. Często spacerował po najbiedniejszych obszarach Egiptu i ubolewał nad nędzą swoich poddanych. Bohater posiadał bardzo refleksyjną naturę, zastanawiał się nad tym, jak można pomóc społeczeństwu i ulepszyć państwo jako strukturę.

Ramzes otrzymał wojskowe oraz kapłańskie wychowanie, nie wymagał od życia zbyt wiele. Nie lubował się w pięknych strojach, uwielbiał walczyć i prowadzić zwyczajne życie. Jako mężczyzna był niezwykle przystojny, dobrze zbudowany, przyciągał kobiecy wzrok. Bohater posiadał wiele zalet, był dobrym władcą, ale nie potrafił oprzeć się pokusom.

Pozwala się uwieść pięknej kamie, mimo iż związany jest z Żydówką Sarą. Prowadzi go to do zguby. Ponadto Ramzes to mężczyzna porywczy, często działający spontanicznie. Wierzy, że wojna ocali jego kraj, ale lekceważy kapłanów, którzy są jego przeciwnikami politycznymi. Ramzesowi nie udaje się wzmocnić i uratować państwa, co jest jego osobistą tragedią.

Kama była piękną Fenicjanką, której zadaniem było przekonanie władcy do zmiany decyzji. Brała udział w podstępnie, została bowiem wyznaczona przez Fenicjan, aby zamącić w głowie Ramzesowi. Poznajemy ją jako kobietę bezwzględną, pozbawioną skrupułów. Wiedziała, iż władca ma rodzinę, mimo to nie wahała się, aby go uwieść. Grała osobę, którą nie była, udawała, iż jest miła oraz uczciwa. Przez nią pierwsza wybranka Ramzesa została wygnana z Egiptu wraz z dzieckiem. Kama była także była inicjatorką zamordowania syna władcy. Jej los okazał się okrutny: zaraziła się trądem i umarła jako samotna kobieta.

Ramzes XII był poprzednim władcą Egiptu, ojcem tytułowego bohatera. Faraonem był przez wiele lat, sprawował rządy dobrze i uczciwie. Zawsze dbał o swoich poddanych i lubił to, co robił. Miał kilkoro dzieci, jednak stracił synów w wyniku choroby. Postanowił zatem, że władzę po nim obejmie Ramzes. Ojciec doceniał syna, widział w nim przyszłego faraona, był zadowolony z jego zachowania i działania. Warto jednak dodać, iż mądrość faraona wynikała z jego doświadczenia, na początku bowiem wcale nie był dobrym władcą. Pragnął mocy nieograniczonej, stosował rządy samowolne. Na szczęście zrozumiał swój błąd i stał się lepszym człowiekiem.

Herhor był arcykapłanem oraz ministrem wojny. Był w Egipcie bardzo ważną osobą, doradzał staremu faraonowi. W rzeczywistości jednak manipulował nim, ponieważ nie chciał stracić swojej pozycji oraz majątku. Kiedy władzę przejmuje młody Ramzes, kapłan nie zamierza rezygnować ze swoich przywilejów. Stara się kierować działaniami władcy. Poznajemy go jako sprytnego człowieka, który nie cofnie się przed niczym, aby zdobyć upragniony cel. Z czasem, między bohaterem a Ramzesem nawiązuje się otwarty konflikt. Kapłan zwycięża i obejmuje tron.