Rudyard Kipling „Księga Dżungli”- opracowanie książki

Rudyard Kipling urodził się w 1865 roku w Bombaju, zmarł 1936 roku w Londynie. Ten wybitny pisarz i poeta, laureat literackiej nagrody nobla napisał „Księgę Dżungli” w 1894 roku. Książka ta przyniosła mu największą sławę, została także sfilmowana między innymi przez wytwórnię Disneya. 

„Księga Dżunglii” zbudowana jest z ośmiu rozdziałów. Pierwsze trzy opowiadają o losach Mowgliego- chłopca wychowywanego przez wilki. Mowgli jako niemowlę zostaje cudem uratowany z pożaru wioski i trafia pod opiekę tygrysa Shere Khana. Wkrótce zostaje odbity przez wilki, które stają się jego rodziną. Chłopiec nauczył się języka zwierząt i poznał prawo dżungli. Jego opiekunką w dżungli zostaje pantera Bagheera, a nauczycielem niedźwiedź Baloo. Chłopiec zdaje sobie sprawę, że na jego życie czyha okaleczony przez wilki tygrys Shere Khan. Gdy przywódcą stada wilków przestaje być przyjaciel Mowgliego Akela, chłopiec zostaje odesłany do ludzi. Wraca do niej po zabiciu tygrysa, ponieważ ludzie boją się chłopca i przypisują mu nadprzyrodzone moce. 

Kolejne rozdziały mają zupełnie odrębną treść. „Biała foka” opowiada o poszukiwaniu przez fokę Kotike miejsca, gdzie jej stado mogłoby spokojnie żyć z daleka od ludzi. Bohaterem kolejnego opowiadania jest Rikki-Tikki- Tavi- małe zwierzątko, które poluje na węże i ratuje dzięki temu rodzinę swojego przyjaciela. Trzecia historia dotyczy Toomai, druha słoni, który jest świadkiem niezwykłego tańca słoni głęboko w dżungli. Ostanie opowiadanie zatytułowane „Słudzy jej królewskiej mości” opowiada tragiczne losy zwierząt w armii brytyjskiej, które zostają zmuszone do udziału w bitwie.

W powieści Kipling nadaje zwierzętom cechy ludzi, opisuje ich świat i relacje panujące między nimi. Człowiek pokazany jest jako wrób zwierząt, obca istota, która traktuje je przedmiotowo nie zdając sobie sprawy z życia dżungli.