Ewangelia według św. Łukasza - Przypowieść o dobrym i złym drzewie - interpretacja, streszczenie

Przypowieść o dobrym i złym drzewie znajduje się w Ewangelii według św. Łukasza (6, 43). Porusza ona kwestię dobra i zła w życiu człowieka.

Opowieść dotyczy drzewa. Jezus powiada, iż drzewo dobre nie wydaje złych owoców. Nie można więc nazwać dobrym tego, który wydaje zepsute plony. Bowiem drzewo poznać można jedynie po owocach. Drzewo może być piękne, mieć rozłożyste gałęzie, zielone liście i wspaniały zapach, jednak wydając złe owoce, zdradza, iż wcale nie jest drzewem dobrym. Jezus wspomina również, iż nie zbiera się fig z ciernia ani też winogron z krzaka jeżyn.

Przypowieść ma symboliczny charakter i porusza kwestię dobra i zła w życiu ludzkim. Drzewa symbolizują ludzi, natomiast owoce to ich uczynki, zachowanie czy też myśli. Jeżeli człowiek jest prawdziwie dobry, widać to przede wszystkim po jego zachowaniu. Nie musi nic mówić, chwalić się, po prostu swoją postawą pokazuje, co znaczy być dobrym. Natomiast nawet najpiękniejszy człowiek, który próbuje zamaskować swoje niegodziwe uczynki, zostanie wcześniej czy później zdemaskowany. Nie ma sensu udawać, ponieważ to zachowanie świadczy o człowieku. Można przekonywać innych, że jest się uczciwym, dobrym i godnym zaufania, jednak w końcu złe zachowanie zdradzi nasze prawdziwe intencje.

Poprzez przypowieść o dobrym i złym drzewie Jezus naucza nas, iż nie da się ukryć prawdy, zwłaszcza przed Bogiem. On zawsze zajrzy w nasze serce, odkryje myśli, wychwyci każdy zamiar. Od razu rozpozna, jakim jesteśmy drzewem, biorąc pod uwagę owoce, jakie wydajemy.

Poprzez owoce Jezus rozumiał wszystko to, co ludzie reprezentują swoją życiową postawą. Mogą to być pewne działania, uczynki, myśli, słowa, zamierzenia czy też pragnienia. Nie musimy udawać kogoś, kim nie jesteśmy, nie musimy przekonywać innych, że jesteśmy naprawdę dobrymi ludźmi. Bóg widzi to doskonale, ocenia nasze zachowanie i obserwuje każdy krok.

Przypowieść o dobrym i złym drzewie uczy nas również, że prawdziwie zły człowiek nie będzie w stanie wydawać dobrych owoców, ponieważ jego serce jest zepsute i pozbawione dobra. Natomiast prawdziwie uczciwi i godni zaufania Jezusa nie dopuszczą nigdy do wydania złego owocu.