Cud religijny - co to jest cud? Definicja, opis, przykłady. Cuda Jezusa

Cud definiowany jest przez Kościół katolicki jako zjawisko, wydarzenie, którego nie można wytłumaczyć za pomocą racjonalnych argumentów. Są to niewyjaśnione i niezbadane zjawiska, nie do pojęcia dla rozumu ludzkiego. W religii katolickiej cud oznacza wydarzenie nieprawdopodobne, wywołane z intencji Boga i zakładające Jego zaangażowanie.

W tradycji chrześcijańskiej cud jest niezwykle ważny i legł u podstaw wiary w Jezusa Chrystusa. Jako Mesjasz dokonywał On rzeczy niesamowitych, potrafił czynić to, co uważane było za niemożliwe – np. uzdrawiał ciężko chorych. Dzięki temu ludzie zobaczyli w Nim prawdziwego Boga i naprawdę mu zaufali. Dla współcześnie wierzących cud jest równie ważny, ponieważ stanowi fundament myślenia o akcie zbawienia i życiu wiecznym. To, że każdy z nas będzie miał szansę na odkupienie i wieczne przebywanie w niebie jest prawdziwym cudem dla chrześcijan.

Cuda opisane zostały zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie. Najważniejsze jednak są cuda dokonywane przez Jezusa Chrystusa, bo poprzez nie pokazał On swoją moc i Boskie pochodzenie. Do jednego z największych takich wydarzeń należy między innymi wskrzeszenie Łazarza (Jan, 11, 1). Mężczyzna chorował od dłuższego czasu, a jego siostry prosiły Jezusa, by pomógł w jego wyleczeniu. Ale zanim Chrystus dotarł na miejsce, Łazarz spoczywał już w grobie czwarty dzień. Jego siostry bardzo rozpaczały i kiedy ujrzały Jezusa, zaczęły prosić Go o pomoc. Wówczas Jezus nakazał odsunąć kamień od grobu Łazarza i rzekł „Wyjdź na zewnątrz”. Nagle oczom ludzi zebranych w tamtym miejscu ukazał się żywy mężczyzna, który właśnie został przywrócony do życia.

Innym cudem Jezusa jest rozmnożenie chleba (Jan 6, 1). Jezus wędrował z uczniami za Jezioro Galilejskie. Za nimi podążał tłum mężczyzn, a Pan wiedział, iż są oni głodni. Jeden chłopiec, który znajdował się wśród tych ludzi, posiadał pięć bochenków chleba i dwie ryby. Apostołowie martwili się, jak nakarmią tylu ludzi, gdyż kilka bochenków i ryby nie pozwoliłyby zaspokoić głodu nawet małej części zebranych. Jednak Jezus się nie obawiał, zaczął rozdawać ludziom chleb, a on nie kończył się. Wówczas uczniowie i zgromadzeni ludzie dostrzegli, iż dzieje się cud. Oto Jezus rozmnożył chleb i nakarmił nim wszystkich mężczyzn.

Innym razem natomiast Chrystus uzdrowił epileptyka (Łk 9, 37). Pewien mężczyzna poprosił Pana, aby spojrzał na jego chorego syna. Młodzieniec był chory, miał drgawki i targały nim moce nieczyste. Jezus nakazał im odejść i uzdrowił chorego syna.