Jan Paweł II - Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski - opracowanie

Pierwsza podróż apostolska Jana Pawła II do Polski odbyła się w dniach od 2 do 10 czerwca 1979 r. Jej hasłem było: „Gaude Mater Polonia”, czyli „Raduj się Matko Polsko”. Podczas tej wizyty papież odwiedził: Warszawę, Gniezno, Częstochowę, Kalwarię Zebrzydowską, Wadowice, Kraków oraz były obóz koncentracyjny w Oświęcimiu.

Przybycie Jana Pawła II do Polski, która była wówczas krajem komunistycznym, miało szczególne znaczenie. Wystarczy wspomnieć słowa wypowiedziane przez przywódcę PZPR – Edwarda Gierka: „Wielkie to wydarzenie dla narodu polskiego i duże komplikacje dla nas”. Poczucie zagrożenia władzy potęgował także fakt, iż termin wizyty pokrywał się z dziewięćsetną rocznicą śmierci św. Stanisława ze Szczepanowa – biskupa krakowskiego, uchodzącego za wzór niezłomności wobec świeckiego rządu. Dopiero w styczniu 1979 r. miało miejsce spotkanie kardynała Wyszyńskiego z Edwardem Gierkiem. W jego wyniku ustalono ostateczne szczegóły papieskiej pielgrzymki. Jan Paweł II miał przybyć już po tradycyjnych obchodach upamiętniających św. Stanisława ze Szczepanowa. Uzgodniono także liczbę miast, które miały zostać odwiedzone przez naczelnika Kościoła.

Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski stała się wydarzeniem niezwykle ważnym w kontekście procesu krystalizacji się narodu w nowej postaci. Papież w swoich homiliach wielokrotnie podkreślał, że religia jest częścią historii Polski, a ludzie powinni mieć prawo samostanowienia o sobie. Słowa te były wymierzone przeciw komunistycznym władzom, które próbowały narzucać ateizm oraz starały się kontrolować wszystkich obywateli. Oto kilka najbardziej rozpoznawalnych wypowiedzi Jana Pawła II: „(...) przychodzę wobec całego Kościoła, Europy i świata mówić o tych często zapomnianych narodach i ludach,  które mają prawo do istnienia oraz do samostanowienia o sobie” oraz „Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski". Lecz najważniejsze słowa wypowiedział papież na Placu Zwycięstwa (dzisiejszy Plac Piłsudskiego): „(...) wołam ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II, papież, wołam z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odmieni oblicze ziemi. Tej ziemi!". Była to swego rodzaju modlitwa, której cel stanowiło błaganie Boga nie tylko o duchową przemianę Polaków i ich nawrócenie, ale także o zrzucenie ze zniewolonego narodu jarzma komunizmu. Już rok po wizycie Jana Pawła II powstała Solidarność, a ludzie coraz śmielej zaczęli spoglądać w przyszłość, wyglądając wolnej Polski.

Z danych ówczesnych służb bezpieczeństwa wynika, że chociaż specjalni agenci robili wszystko, by jak najmniej ludzi mogło zobaczyć na żywo papieża, na spotkaniach z Janem Pawłem II pojawiło się aż ok. 7 milionów osób. Niewątpliwie było to szczególne wydarzenie duchowe, ale współcześnie jawi się ono przede wszystkim jako silny impuls, który zapoczątkował przemiany polityczno-społeczne w ówczesnej Polsce.