Wielka Sobota - post, liturgia, obrzędy. Opis Wielkiej Soboty i jej znaczenie

Wielka Sobota jest przedostatnim dniem Wielkiego Tygodnia. W jego czasie Kościół nadal adoruje Najświętszy Sakrament, który z Ciemnicy zostaje przeniesiony do Grobu Pańskiego.

Sobota poprzedzająca Wielką Niedzielę uznawana jest za dzień ciszy i postu. Ludzie gromadzą się w kościołach i rozważają śmierć Jezusa oraz zstąpienie Zbawiciela do piekieł. Główne ołtarze zostają obnażone, a w konfesjonałach księża czekają na wiernych. Kościół zaleca, by tego dnia powstrzymać się od spożywania pokarmów mięsnych. W Wielką Sobotę nie odbywają się msze święte, a komunia może być udzielana tylko ludziom umierającym.

W Polsce i w sąsiadujących z nią krajach bardzo popularnym zwyczajem, związanym z dniem poprzedzającym Wielką Niedzielę, jest święcenie pokarmów wielkanocnych. Ludzie gromadzą się w kościołach i przynoszą ze sobą potrawy, które będą spożywane po Zmartwychwstaniu Pańskim. W koszykach znajdują się: jajka (symbol nowego życia), chleb (symbol Ciała Chrystusa), sól (oznacza oczyszczenie), chrzan (symbol sił witalnych), ser (oznaczający połączenie człowieka z naturą), mięso (ozsymbol zdrowia). Jak łatwo zauważyć – symbolika ta związana jest głównie z ludowymi wierzeniami i przekonaniami.

Obchody Wielkiej Soboty trwają do wieczora. Wtedy już rozpoczynają się celebrowanie liturgii Wigilii Paschalnej, które przynależą już do dnia Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Wtedy to Najświętszy Sakrament powraca do tabernakulów, a figura martwego Chrystusa zostaje zasłonięta białym płótnem, po czym obok grobu stawia się wyobrażenie zmartwychwstałego Zbawiciela.