Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Polityka azylowa - Konwencja dublińska (1990) - cel, treść, skutki

Konwencja dublińska została podpisana 15 czerwca 1990 roku, a w życie weszła ponad siedem lat później, a dokładnie 1 września 1997 roku w dwunastu państwach członkowskich, zaś miesiąc później w Austrii i Szwecji. W Finlandii z kolei wraz z początkiem 1998 roku. Została ona opracowana w ramach Wspólnoty Europejskiej, aby uregulować kwestie związane z otwarciem granic, czyli Porozumieniem z Schengen.

Cel tej konwencji najlepiej opisuje jej preambuła, w której zostaje on sformułowany w następujący sposób: „(…) podjęcia środków w celu uniknięcia jakichkolwiek sytuacji, w których osoby ubiegające się o azyl zbyt długo trzymane są w niepewności, co do prawdopodobnego wyniku rozpatrzenia ich wniosków, oraz w trosce o to, by zagwarantować wszystkim osobom ubiegającym się o azyl, że ich wnioski zostaną rozpatrzone przez jedno z Państw Członkowskich oraz zapewnienia, że nie będą odsyłane kolejno z jednego do drugiego Państwa Członkowskiego w sytuacji, gdy żadne z nich nie uznaje się za państwo właściwe dla rozpatrzenia wniosku o azyl”. Chodzi więc nie tylko o, kolokwialnie mówiąc, ułatwienie osobom ubiegającym się o azyl życia, ale również o ich prawo do zachowania ludzkiej godności, przeciwdziałanie funkcjonowania tych osób na marginesie społeczeństwa.

W dalszej części tekstu dokładnie zdefiniowane zostały pojęcia takie jak: azyl, wniosek o azyl, pozwolenie na pobyt, wiza wyjazdowa, wiza tranzytowa i cudzoziemiec. Uregulowano te kwestie, aby uniknąć powielania procedur i tworzenia biurokratycznych problemów związanych z polityką imigracyjną. Wcześniej zdarzały się sytuacje, że ten sam wniosek był rozpatrywany negatywnie w jednym kraju, a pozytywnie w drugim. Teraz powtórne składanie wniosku w innym kraju jest po prostu niemożliwe.

Bardzo trudno było stworzyć wspólny system, który odpowiadałby wszystkim państwom członkowskim i był zgodny z ich wewnętrznymi przepisami imigracyjnymi. Do wypracowania kompromisowego stanu rzeczy niezbędny był intensywny dialog pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi stronami.

Nadawanie azylu we wszystkich państwach Unii Europejskiej odbywa się obecnie na tych samych zasadach i według tych samych procedur.

Podobne wypracowania do Polityka azylowa - Konwencja dublińska (1990) - cel, treść, skutki