Człowiek - Osobowość człowieka i jej cechy. Opracowanie

Osobowość człowieka to ogół stałych cech jednostki, które pozwalają na funkcjonowanie w świecie i środowisku społecznym. Osobowość traktowana jest również jako indywidualna integracja myśli, uczuć oraz stanów psychicznych.

Nasza osobowość rozwija się już od samym narodzin. Małe dziecko kształtuje ją przede wszystkim poprzez kontakt z otoczeniem. Zarówno ludzie, jak i przedmioty wysyłają pewne sygnały, mobilizują nas do działania, przekazują wiedzę o świecie. Mały człowiek reaguje na te bodźce w indywidualny sposób. Stopniowo zdobywa informacje, gromadzi doświadczenia i systematyzuje przeżycia. Prowadzi to do swoistej integracji wewnętrznych procesów, a w konsekwencji – kształtuje się osobowość. Koniec tego procesu następuje dopiero w późnym wieku młodzieńczym.

Dorastanie jest bardzo ważnym okresem w życiu każdego człowieka. Następuje wówczas krystalizacja poglądów i idei, tworzy się względnie stała tożsamość, a nastolatek odkrywa sens swojego życia. Konsekwencją całkowitego ukształtowania się osobowości jest dojrzałe, odpowiednie ustosunkowanie się do ludzi, przedmiotu i świata.

Psychologowie uznają osobowość na najważniejszy element determinujący rozwój i życie człowieka. Wyróżnić można też kilka typologii osobowości. Teoria psychodynamiczna osobowości zakłada, iż największy wpływ na rozwój mają doświadczenia zdobyte w dzieciństwie oraz interakcje społeczne z innymi ludźmi. Teoria pola traktuje ludzki organizm jako indywidualną całość. Składa się ona z szeregu popędów, dążących do uzyskania samorealizacji i samospełnienia. Kolejna teoria, zwana czynnikową uważa, iż osobowość jest zbiorem kilku czynników, takich jak: sposoby zachowania, reagowania na sytuacje trudne, odczuwanie. Teoria uczenia się społecznego traktuje rozwój osobowości i jej ostateczne ukształtowanie się jako efekt działań społecznych i naśladowania innych ludzi.

Istnieją również teorie humanistyczne, wśród których najbardziej popularna jest ta propagowana przez Abrahama Maslowa. Badacz uważa, iż żeby osiągnąć osobowość pełną i gotową, należy najpierw zrealizować wszystkie potrzeby, zaczynając od fizjologicznych, a kończąc na tych wyższego rzędu, jak akceptacja i poczucie uznania.