Goethe „Cierpienia młodego Wertera” - dzieje Wertera. Opis

Werter jest młodym człowiekiem i wrażliwym, uzdolnionym artystą, który wyjeżdża z miejsca, w którym przebywał, ponieważ załatwiać musi sprawy związane ze spadkiem po matce, ale i uciekł przed niepokojącym uczuciem miłosnym. 

W miasteczku do którego przybył nie tylko zachwyca się pięknymi pejzażami uwiecznianym na jego rysunkach. Osiąga tam również spokój dzięki kontaktowi z naturą odczuwaną szczególnie intensywnie przez jego wrażliwą duszę. Jest zadowolony, że może spędzać w przyjemny sposób czas w całkowitej samotności. Kontemplacja przyrody w zupełnym odosobnieniu jest balsamem na jego serce.

Poznaje tam również wielu ludzi. Chociaż nowym znajomym bardzo odpowiada jego towarzystwo, on nie wiąże się uczuciem przyjaźni z nikim, ponieważ żadna z poznanych osób nie jest w stanie pojąć jego charakteru i rozumieć jego zawiłej osobowości. To typowo romantyczny przykład duchowej samotności wynikającej z poczucia indywidualizmu i wyjątkowości. W pewien sposób upaja go myśl o ponadprzeciętności swego „ja” na tle pospolitości innych ludzi. To we własnym wnętrzu odnajduje to wszystko, czego mu potrzeba w życiu. Werterowi bliskie jest dziecięce podejście do rzeczywistości i sam też uważa się za dziecko. 

Jego ulubionym miejscem tworzenia i zatapiania się w literaturze są wzgórza Wahlheim. Tam też obserwuje mieszkańców i ich rozmaite drogi życiowe. Ale przede wszystkim poznaje Lottę, którą jest zauroczony, niestety dziewczyna jest zaręczona. Werter poznaje i zdobywa sympatię ojca dziewczyny i jej rodzeństwa, u których często bywa. Kobieta zaś staje się nie tylko obiektem jego westchnień, ale i przyjacielem, który go rozumie. Szczęśliwe dni spędzone w jej towarzystwie owocują z jego strony wybuchem gorącego uczucia, ale radość znika, gdy powraca Albert - narzeczony Lotty. Bohater wyjeżdża z miasteczka targany bólem. 

Po kilku odbytych podróżach zaczyna pracę w poselstwie. Jednak jego przełożony jest osobą, której zachowania nie potrafi znieść. Przyjaźni się wówczas z hrabią C. i panną von B. Decyduje się również na wyznanie Lotcie swego uczucia i emocji targających nim. Dowiaduje się, że Albert i Lotta wzięli ślub. Na spotkaniu ze znajomymi jego nowych przyjaciół doznaje upokorzenia, gdy goście traktują go jak intruza, który niegodzien jest przebywania wśród arystokracji. Rezygnuje wtedy z pracy w poselstwie. 

Werter po odwiedzeniu rodzinnych stron udaje się do zamku myśliwskiego księcia, który bardzo go polubił. Pobyt tam wzmaga tylko tęsknotę za ukochaną i chęć bycia gdzieś blisko niej. W Wahlheim, do którego przybywa, dowiaduje się o smutnych kolejach losu poznanych przed rokiem osób. W domu ukochanej odczuwa wielki ból i chce, by ona wiedziała o jego uczuciu. Jego stan psychiczny i duchowy pogarsza się. Dodatkowym ciosem jest zachowanie Lotty, która chce, by przestał ją odwiedzać. 

Werter nie widząc sensu życia popełnia samobójstwo, strzelając do siebie.