Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza” - opracowanie książki

„Ania z Zielonego Wzgórza” jest pierwszą powieścią kanadyjskiej pisarki żyjącej na przełomie XIX i XX wieku. Początkowo książka była odrzucana przez wydawców, jednak kiedy została wydana w 1908 roku, stała się bestsellerem. Zapoczątkowała całą serię opowieści o Ani Shirley, osieroconej dziewczynce z Avonlea. Książki opowiadają o dzieciństwie Ani, jej młodości, pierwszych przyjaźniach i miłościach, czasach studenckich i wreszcie – szczęśliwym małżeństwie oraz losach i perypetiach jej dzieci.

Lucy Maud Montgomery, kreując świat powieściowy „Ani z Zielonego Wzgórza”, opisała znajome miejsca i krajobrazy. Wzbogaciła dzieło także własnymi doświadczeniami z dzieciństwa, ponieważ sama doświadczyła osamotnienia po śmierci matki.

Tytułowa bohaterka – Ania Shirley – jest sierotą, która błąkała się od domu do domu aż została zaadoptowana przez starsze rodzeństwo, Marylę i Mateusza Cuthbertów. Wtedy to zaznaje po raz pierwszy rodzinnego ciepła i miłości. Ania jest osobowością całkowicie nieprzeciętną. Swoim radosnym usposobieniem szybko zjednywała sobie ludzi, jednak jej gorący temperament równie szybko wpędzał ją w tarapaty. Ania potrafiła kochać całym sercem i całą siebie poświęcić dla osób, na których jej zależało. Szczególnie doceniła Marylę – dzięki jej trosce w wieku jedenastu lat mogła poznać smak miłości i domowego bezpieczeństwa.

Opisane w powieści wydarzenia obejmują młodzieńcze lata Ani – bohaterkę poznajemy w wieku jedenastu lat, kiedy przybywa do Avolea i zamieszkuje na Zielonym Wzgórzu. Towarzyszymy jej przez pięć kolejnych lat, przeżywając wraz z rudowłosą bohaterką euforię, radość, strach i rozpacz, uczestnicząc w szkolnych perypetiach i przyjaźń z Dianą, niesnaskach z Gilbertem Blythem. Czasem małe sprawy urastają do ogromnych rozmiarów w oczach dziewczyny – innym razem sprawy ważne wydają się błahe dzięki jej czarującej osobowości.

Jednak najważniejszym elementem charakteru Ani jest jej marzycielskie usposobienie. Bohaterka na każdym kroku oddaje się fantazjowaniu, wzbogacają w ten sposób i zmieniając szarą rzeczywistość. Zwykłe drzewo czy zwyczajną dróżkę Ania potrafiła zamienić w coś zaczarowanego, magicznego i niecodziennego. W powieści te dwie rzeczywistości – świat realny i świat marzeń – współistnieją i przenikają się wzajemnie. Budują one także psychikę bohaterki, która – z jednej strony – doświadczyła w życiu wielu przykrości i zna już jego „smak”, z drugiej – potrafi odnaleźć promyk nadziei w każdej sytuacji, ponieważ wierzy (zresztą słusznie), że podobnie jak bohaterki książek, w których się zaczytuje, czeka ją szczęśliwe zakończenie.