Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza” - opisy przyrody, ich znaczenie i rola w książce. Opracowanie

Powieść „Ania z Zielonego Wzgórza” po raz pierwszy została wydana przez Lucy Maud Montgomery na początku XX wieku. Perypetie rudowłosej dziewczynki od razu zdobywają uznanie i sympatię czytelników. Największymi artystycznymi walorami powieści są barwne opisy przyrody, wyraziste i realistyczne kreacje głównych bohaterów – pisarka stworzyła postaci, które są przepełnione ciepłem i dobrem, a jednocześnie nie wahała się dać im pewną ilość cech niedoskonałych czy wad, przez co stały się bliskie czytelnikom – oraz bardzo płynnie prowadzona narracja.

Narrator raz jest trzecioosobowy, wszechwiedzący, opisuje akcję, jakby przyglądając się jej z boku. Czasem zamienia się na narratora pierwszoosobowego: wtedy czytelnik patrzy na świat powieści oczami Ani Shirley, niepoprawnej marzycielki i optymistki. Język, którym posługuje się narrator, jest bardzo obrazowy. Jednocześnie cechuje go prostota; pomijając wyrafinowane słowa, Montgomery tak rysuje obraz rzeczywistości, że każdy czytelnik jest wstanie wyobrazić sobie świat przedstawiony powieści.

Opisy przyrody nie zajmują w dziele wiele miejsca, ale są jego bardzo ważną częścią. Dzięki nim narrator dociera do wyobraźni czytelnika, pobudza ją oraz kreuje świat przedstawiony. Jak wskazuje sam tytuł powieści, jej akcja rozgrywa się na Zielonym Wzgórzu. Nazwa ta  budzi skojarzenia związane z lasem i zapowiada wiele plastycznych opisów. Jak już wspomniałam, fragmenty powieści dotyczące uroku przyrody są istotnym, integralnym elementem książki. Dzięki nim autorka stymuluje wyobraźnię czytelnika, który szczegółowo może wyobrazić sobie wygląd miejsc, w których toczy się akcja powieści. Kolejną funkcją opisów przyrody jest nadanie miejscom, w których spotykają się bohaterowie, dodatkowego blasku, barw i dźwięków. Bohaterom, którzy w tych okolicznościach przyrody „biorą udział”, zapadają one na zawsze w pamięci i za każdym razem ewokują określone wspomnienia. Kreując świat przedstawiony, Montgomery posługuje się prostym językiem, dzięki czemu każdy może wyobrazić sobie jego różnorodność i barwność.

Wspomniałam, że w niektórych partiach książki narratorem jest Ania Shirley. Wówczas w opisach przyrody odzwierciedlony zostaje charakter głównej bohaterki – jej dynamizm, witalność, optymizm, zachwyt otaczającym światem. Ponadto, kiedy świat opisywany jest z perspektywy Ani, nabiera on nieznanego dorosłym blasku i piękna. Każdy element przyrody może zostać  w ten sposób nazwany przez dziewczynę w poetycki i tajemniczy sposób i włączony w świat jej marzeń.