Co jest najważniejsze? Co jest dla mnie najdroższe na świecie i dlaczego? - odpowiedz

Najdrożsi na świecie są dla mnie przyjaciele. Nie jest to „rzecz” typowo materialna, ale – uczucie braterstwa, które jest niepowtarzalne i w dzisiejszych czasach coraz rzadziej spotykane. Jak mówił pewien pisarz: „Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nasze skrzydła, kiedy zapomniały jak latać”. Uważam, że jest to najprawdziwsza prawda. Przyjaźń to uczucie bezcenne, najdroższe na świecie, a jeżeli już się je „zdobędzie”, trzeba o nie dbać.

Moim zdaniem nic tak nie uszczęśliwia drugiego człowieka jak wsparcie, zrozumienie i zaufanie, które otrzymujemy od przyjaciół. Świat dzięki temu uczuciu jest o wiele lepszy, bardziej słoneczny, nawet w najpochmurniejszy dzień. Siła przyjaźni jest tym większa, że rzadko spotykana. W czasach współczesnych trzeba wielu wyrzeczeń i szlachetnego serca, żeby naprawdę stwierdzić, iż ktoś jest naszym przyjacielem. Często zdarza się tak, że znamy kogoś latami i w jednej chwili dowiadujemy się, że znaliśmy tylko drobną cząstkę tej drugiej osoby.

Świat współczesny naciska na człowieka ze wszystkich stron. Mamy pracę, rodzinę, obowiązki i praktycznie zero wolnego czasu na rozwijanie się i pogłębianie takich więzi jak więzi przyjaźni. Tym bardziej uważam, że tę wartość można nazwać najdroższą na świecie. W pewnym sensie jest to wartość elitarna, bo tylko niektórzy są w stanie w swoim życiu spotkać człowieka, którego mogą nazwać swoją bratnią duszą. Ostatnio dużo słyszy się o przyjaciołach z show-biznesu. W ogóle słowo „przyjaciel” jest moim zdaniem nadużywane.

Przyjaciel to ktoś, przy kim można czuć się sobą, można myśleć na głos. Nie musi z nami przebywać cały czas, ale ważne, żeby miał uszy, aby mógł nas wysłuchać, serce, aby nam współczuć, ręce, aby nam pomóc i oczy, aby ostrzegać nas przed niebezpieczeństwem. Tego samego zresztą powinniśmy oczekiwać od nas samych, ponieważ tak jak szanujemy innych – tak inni szanują nas. Przyjaźń nie rodzi się ot tak sobie. Trzeba na nią zapracować, podobnie jak na zaufanie, i być ostrożnym, aby jej nie zaprzepaścić, kiedy nadejdą cięższe czasy. Przyjaźń podobna jest do miłości. W obu przypadkach trzeba umieć pielęgnować i troszczyć się o uczucie, bo łatwo je stracić. Wymaga ono od nas pewnego wysiłku, ale dla przyjaciela warto się postarać.

Podkreślanie wyjątkowości przyjaźni nie jest żadną przesadą. Dla mnie jest to uczucie bardziej wartościowe od wszystkich innych. W przyjaźni mieści się wszystko, czego człowiek potrzebuje od samego siebie i od innych, mianowicie: wsparcie, zrozumienie, akceptacja, miłość, szacunek i tolerancja. Nigdy człowiekowi nie było potrzeba do szczęścia więcej, chociaż w dzisiejszych czasach bardzo łatwo o tym drobiazgu zapomnieć. Niektórzy nie mają czasu na przyjaźń i to moim zdaniem największy błąd. Tak trudno o dobrego przyjaciela, tak bardzo trzeba się o niego starać, dlatego uważam, że przyjaźń jest tak cenna, najdroższa na świecie. Nie ma drugiego takiego uczucia, które w ten sposób wpływa na człowieka. Sama miłość wymaga przyjaźni i powinna ją generować i wspierać.

Nieważne więc jak i gdzie, byle z przyjacielem. Przyjaźń to braterstwo dusz, to swoista telepatia i wiedza o tym, czego potrzebuje drugi człowiek. Nie ma nic egoistycznego w tym uczuciu i z pewnością jest ono bardzo pozytywne, potrafi zmieniać ludzi na lepsze, motywować do dalszych działań. Kiedy jesteśmy w towarzystwie przyjaciela i czujemy jego wsparcie, jesteśmy w stanie dokonać rzeczy z pozoru dla nas niemożliwych. O swojej autentycznej wartości człowiek przekonuje się tylko przy prawdziwym przyjacielu – przy kimś, kto oddaje cząstkę swojego serca innemu człowiekowi bezinteresownie.