Mark Twain „Przygody Tomka Sawyera” - opracowanie książki

„Przygody Tomka Sawyera” to z pozoru zwyczajna opowieść o losach niejakiego Tomka Sawyera i jego paczki przyjaciół – Huckelberry’ego Finna oraz Joego Harpera. Paczka przyjaciół mieszkająca w niewielkim miasteczku Sankt Petersburg w Ameryce Północnej, przeżywa szalone, nieraz bardzo niebezpieczne, przygody. Powieść Marka Twaina jest powieścią wielowątkową, w której nie zabrakło groteski, śmiechu, ironii czy nawet sarkazmu dotyczącego otaczającej nas rzeczywistości. To też wspaniała opowieść o dzieciństwie.

Mark Twain zabiera czytelników w swoistą podróż w czasie do „lat szczenięcych”. Dzięki galerii bohaterów, jaką mamy okazję poznać na kartach jego książki, czytanie lektury jest przyjemnością. O czym jednak tak naprawdę opowiadają „Przygody Tomka Sawyera”? Przede wszystkim o potrzebie powrotu do pierwotności, czyli do dzieciństwa, o tym, że każdy człowiek ma w sobie pierwiastek dziecka i nie powinien o tym zapominać. W każdym z nas istnieje podświadoma wola wolności, przełamania zasad, barier, reguł. Prawdziwie wolny (pod wszelkimi względami) w książce jest bohater imieniem Huckelberry Finn.

„Huck”, jak o nim mówią inni, nie słucha nikogo. Dnie spędza samotnie na żuciu słomy i wpatrywaniu się w niebo. Nie ma domu i opiekunów, mieszka w beczce. Chodzi, gdzie chce, nikomu się z niczego nie tłumaczy. Kradnie jedzenie, pali tytoń i generalnie jest postrachem całego miasteczka. Za żadne skarby nie chce zostać zniewolony obowiązkami takimi jak szkoła czy kościół. Wolność jest dla niego ważniejsza nawet od możliwości bycia bogatym. Książka Marka Twaina opowiada o buncie wobec zastanego porządku, któremu musi poddać się każde dziecko.

Powieść ta jest również wspaniałym opowiadaniem o miłości i przyjaźni, które możliwe są nawet w tak młodym wieku. Bohaterowie swoje uczucia traktują nader poważnie, co widać w szczególności w relacjach pomiędzy Tomkiem i Becky. Obydwoje zachowują się jak dzieci, niemniej jednak podoba im się ta miłosna gra. O przyjaźni w tej książce również można powiedzieć dużo. Huck, Joe i Tomek to największe urwisy w całym Sankt Petersburgu. Razem tworzą zespół nie do pokonania. Postanawiają zostać piratami, realizują ten plan wspólnie, nie zwracając najmniejszej uwagi na konsekwencje swoich czynów. Przeżywają wiele przygód – są świadkami zabójstwa na cmentarzu. Przyrzekają sobie, że żaden z nich nie puści pary z ust i dotrzymują słowa. Mogą na sobie polegać i świetnie się razem bawią.

W pewien sposób w książce ukazane zostały dwie płaszczyzny – płaszczyzna dziecięca (dziecięcych snów, marzeń) oraz płaszczyzna dorosłych, którzy chcąc nie chcąc, muszą ograniczać dzieci poprzez nakazy i zakazy. Mark Twain stara się uświadomić czytelnikowi, że bycie dzieckiem może polegać na spełnianiu swoich ambitnych zamierzeń (chłopcy zostali piratami), a dorośli powinni umieć to akceptować. Każdy dorosły powinien pamiętać o tym, że sam kiedyś był młody. Nie można o tym zapominać.

„Przygody Tomka Sawyera” to również powieść akcji o przestępstwie, zawierająca elementy powieści kryminalnej. Jest zabójstwo i mordercy, są świadkowie, a cała fabuła utworu zmierza do pozytywnego rozwiązania sprawy – co najważniejsze – dzięki pomocy dzieci, a w szczególności Tomka Sawyera i Huckelberry’ego Finna. Prawda zawsze ujrzy światło dzienne.

Książka Marka Twaina to wspaniała opowieść o dzieciństwie, marzeniach i fantazjach, o szalonej potrzebie „wyszumienia się”, młodości i zabawie. Również – o potrzebie pozostania młodym duchem nawet w wieku dojrzałym.