Carlo Collodi „Pinokio” - opracowanie utworu

Powieść zatytułowana „Pinokio” to wspaniała historia przeznaczona nie tylko dla najmłodszych czytelników. Chociaż przedstawia losy drewnianego pajacyka, tak naprawdę porusza problem dorastania i przygotowywania się do dojrzałości.

Pinokio to drewniany pajacyk. Materiał, z którego powstał, był niezwykły, ponieważ – jak się okazało – posiadał zdolność mówienia. Zdobył go majster Wisienka, a następnie podarował swojemu przyjacielowi. Dżepetto zaopiekował się chłopcem i postanowił wychować go najlepiej, jak tylko potrafi. Ale Pinokio okazał się być bardzo niegrzeczny. Nie słuchał swojego nowego taty i nieustannie sprawiał mu kłopoty.

Niechętnie uczęszczał do szkoły, sprzedał swój podręcznik, wyruszył w wędrówkę z nieznanymi cyrkowcami, zaprzyjaźnił się z niebezpiecznymi oszustami Lisem i Kotem. Dżepetto miał przez pajacyka wiele kłopotów. Cały czas martwił się o pajacyka, poszukiwał go i starał się nakłonić do odpowiedniego postępowania. Ale Pinokio nie był zdany jedynie na siebie, w czasie wypraw i niesamowitych przygód towarzyszyła mu dobra wróżka. To ona nagradzała i karała go w zależności od sytuacji. W końcu jednak Pinokio opamiętał się i zaczął zachowywać się dobrze. W nagrodę został prawdziwym chłopcem i żył szczęśliwie u boku Dżepetta.

Z pozoru opowieść o pajacyku wydaje się jedynie historią o jego barwnych przygodach. Ma ona jednak głębsze przesłanie. Poznajemy Pinokia jako niesfornego chłopca, natomiast w miarę upływu czasu zmienia się on w odpowiedzialnego i bardziej dojrzałego młodzieńca. Wydaje mi się, że wielu ludzi zmienia się w taki sposób, ale potrzebne jest do tego pewne doświadczenie. Pinokio przeżył ciekawe przygody, ale doświadczył też ciężkich i trudnych chwil. Nie zawsze był szczęśliwy i zadowolony, ale i tak szedł dumnie do przodu. Chłopiec, podobnie jak każdy człowiek, musiał doświadczyć różnych uczuć, aby stać się osobą dojrzałą. Przemianę pajacyka możemy traktować symbolicznie. Z małego dziecka zamienia się on stopniowo w dojrzałego, pewnego siebie młodzieńca. Jest gotowy na ponoszenie konsekwencji za popełnione błędy. Właśnie tak wygląda droga wszystkich ludzi przez dobre, ale także i złe chwile.

Historia o drewnianym pajacyku jest metaforyczną opowieścią o życiu ludzkim, dojrzewaniu i dochodzeniu do dorosłości. Pinokio popełnił wiele błędów, czasem krzywdził swojego tatę i zachowywał się nieodpowiednio. Ale przeżyte chwile i zdobyte doświadczenia pozwoliły mu stać człowiekiem i zrzucić z siebie śmieszną, drewnianą powłokę.