Mit o Syzyfie - charakterystyka Syzyfa

Syzyf to złożona postać, która doczekała się różnorakich interpretacji. Niektórzy zwracają uwagę na jego negatywne cechy, inni - biorąc króla Koryntu w obronę -  podkreślają zalety.

Syzyf cieszył się względami bogów. Zapraszali go więc na uczty, bawili się z nim i dużo rozmawiali. Jednak król Koryntu nie był człowiekiem, któremu można było zaufać. Jego największą wadę stanowiła skłonność do plotkarstwa. Kiedy wracał z uczty olimpijskiej, powtarzał to, o czym rozmawiali bogowie, a czasem nawet - wyjawiał ich tajemnice. Bogowie wiedzieli o tym, jednak z powodu swojej sympatii do człowieka nie karali go. Syzyfowi uchodziły płazem nawet drobne kradzieże boskiej ambrozji, dzięki której mężczyzna zachowywał piękno i młodość przez długie lata.

Pewnego dnia Syzyf jednak przekroczył granicę: zdradził ludziom bardzo poufny sekret Zeusa. Król bogów rozzłościł się i postanowił ukarać plotkarza zsyłając na niego śmierć w postaci boga śmierci - Tanatosa. Przebiegły Syzyf skuł boga kajdankami i uwięził w piwnicy. Od tej pory  żaden człowiek nie umierał. Kiedy wykryto podstęp, bogowie podjęli decyzję o zabiciu Syzyfa. Ten jednak, tuż przed swoją śmiercią, przykazał żonie, aby nie grzebała jego zwłok....