Opis obrazu stworzenia świata zaprezentowany w mitach o czterech wiekach ludzkości. Porównanie wizji Owidiusza i mitologicznej

Owidiusz nie odtworzył w swoich „Metamorfozach” mitologicznej wersji stworzenia świata. Owszem, niektóre elementy jego wizji pokrywają się z tą ostatnią, jednak Owidiuszowska wersja wyraźnie różni się od zaprezentowanej w mitach greckich.

W obu opowieściach na samym początku  występuje Chaos, jednak mitologia mówi nam o dwóch bóstwach: Uranosie, czyli Niebie i Gai, czyli Ziemi. To oni mieli dać początek wszystkim innym rodom: tytanów, herosów i bogów. W „Przemianach” występuje natomiast bliżej niezidentyfikowana siła boska, która oddziela od siebie pierwiastki i kolejno stwarza nieboskłon, ziemię oraz pozostałe elementy planety.

Dostrzegamy więc, że mitologiczna wersja koncentrowała się bardziej na personifikacji, nadawaniu cielesnych kształtów bohaterom poszczególnych historii, natomiast Owidiusz postawił na większą abstrakcję. Przemiany nie są u niego skutkiem działania istot, ale wywołuje je abstrakcyjna siła wyższa. Jest ona utożsamiana z bogiem, jednak pozostaje na tyle anonimowa, że nie wiemy, jak się nazywa ani w jaki sposób powstała.

Dodatkowo, kształtowanie się planety przebiega u Owidiusza według mniej lub bardziej logicznych reguł. Wspomina on o lżejszych pierwiastkach budujących powietrze oraz cięższych, z których składa się ziemia. Mitologia wzmiankuje o tych wydarzeniach, jednak przedstawia je jako fakty dziejące się po prostu, bez wyraźnego ciągu przyczynowo-skutkowego.

W mitach greckich wymienione są pokolenia bóstw, które walczyły o panowanie nad światem: po Uranosie i Gai ster świata przejęli Kronos z Gają, następnie na tron wstąpił Zeus. Zmianom władzy towarzyszyły spory, wojny i morderstwa. Owidiusz zdaje się pomijać agresję i brutalność, skupiając się raczej na zjawiskach przyrodniczych i klimatycznych. Dla niego stworzenie świata to wielkie zmiany kształtujące naturalny wygląd planety. Pisze o strefach klimatycznych oraz różnego rodzaju wiatrach ciepłych i zimnych, o chmurach dających deszcz i błyskawicach, budzących przerażenie. O potyczkach boskich wspomina dopiero przy opisie czterech wieków ludzkości.

Tak więc wizja Owidiusza skupia się na pokazaniu zmian natury w procesie kształtowania się świata, mitologiczna natomiast kładzie nacisk na boskie wojny, które zmieniały oblicze ziemi.