Wykorzystanie pojęcia „syzyfowa praca” w literaturze różnych epok - opracowanie

Motyw bezcelowego wysiłku, z jakim głównie kojarzymy mit o Syzyfie, znalazł odzwierciedlenie w wielu dziełach literackich. Trud, który jest podejmowany mimo świadomości przegranej, napędzał umysły literatów podsuwając im najczęściej postaci mężne i heroiczne.

Najbardziej znamiennym przykładem wykorzystania wątku Syzyfa w literaturze polskiej jest powieść Stefana Żeromskiego pt.: „Syzyfowe prace”. Już sam tytuł sugeruje odwołanie do mitu. Jednak w tym przypadku to nie główny bohater porównywany jest do Syzyfa, ale działania zaborców, którzy starają się zrusyfikować polską młodzież, a których wysiłki okazują się bezowocne. Akcji osadzona jest przede wszystkim w gimnazjum w Klerykowie, do którego uczęszcza główny bohater – Marcin Borowicz. Przechodzi on przemianę wewnętrzną, gdyż na początku staje się gorącym zwolennikiem rusyfikacji uczniów, jednak potem, w miarę dojrzewania, odkrywa własną tożsamość narodową i decyduje się optować za polskością.

Działania władz szkolnych porównywane są więc do nieskończonego wysiłku Syzyfa. Podobnie jak mityczny król Koryntu, który za każdym razem miał nadzieję, że jego wysiłki przyniosą zamierzony efekt, rosyjscy nauczyciele...