Wanda Chotomska „Legenda o Popielu i Mysiej Wieży” - opracowanie legendy

Legenda o Popielu i Mysiej wieży to jedna z najbardziej znanych polskich legend. Legenda to opowieść, w której występują elementy cudowne lub fantastyczne.

Król Popiel był władcą Kruszwicy leżącej w okolicach jeziora Gopło. Był złym władcą i nie budził szacunku swoich poddanych. Wciąż bawił się, pił, był leniwy, nie dbał o swoje ziemie i bał się walki. Za żonę pojął niemiecką księżniczkę Gerdę, która była niezwykle piękna ale bardzo okrutna i chciwa.  Gerda miał na Popiela ogromny wpływ, król nie słuchał swoich doradców, a robił wszystko tak, jak nakazywała mu żona. Gerda urodziła mu dwóch synów: Lecha i Popiela. Największą nienawiścią Gerda darzyła stryjów Popiela. Bała się, że po śmierci męża będą chcieli odebrać tron jej synom. 

Królowa uknuła więc zbrodniczy plan. Powiadomiła stryjów o rzekomej ciężkiej chorobie jej męża i poprosiła, by przyjechali się z nim pożegnać. Stryjowie przyjechali i stanęli przy łożu Popiela. Popiel porosił ich, aby wypili z nim miód, który został wcześniej zatruty. Otruci stryjowie umarli, a Popiel chcą utrzymać ich śmierć w tajemnicy pozbył się ciał  nie urządzając im pogrzebu. Król wraz zona świętował udany plan, tymczasem w pobliżu porzuconych ciał zalęgły się roje myszy.

Głodne zwierzęta zaatakowały i zdobyły cały zamek. Popiel wraz z rodziną uciekli do wysokiej wieży. Myszy dostały się tam jednak  i zjadły całą rodzinę. Od tego momentu kruszwicka wieża nazywana jest Mysią Wieżą.