Clive Staples Lewis „Opowieści z Narnii” - opracowanie, problematyka

Powieść C.S. Lewisa „Opowieści z Narnii” składa się z siedmiu części. Są nimi „Lew, Czarownica i stara Szafa”, „Książę Kaspian”, „Podróż Wędrowca do Świtu”, „Srebrne Krzesło”, „Koń i jego chłopiec”, „Siostrzeniec czarodzieja” oraz „Ostatnia bitwa”. Większość tomów opisuje przygody kilkorga dzieci (Piotra, Zuzanny, Edmunda i Łucji Pevensie oraz Eustachego Scrubb, Julii Pole, Digorego Kirke i Polly Plummer), które w magiczny sposób zostają przeniesione do królestwa Narnii, by tam pomóc lwu Aslanowi przywrócić ład i porządek. Wyjątek stanowi księga „Koń i jego chłopiec”, która jest dokładnym opisem jednej z narnijskich legend, nie mającej nic wspólnego ze światem realnym. Narracja powieści oraz układ poszczególnych tomów nie są chronologiczne, lecz raczej budują fragmentaryczny obraz rzeczywistości, który staje się w pełni zrozumiały dopiero po przeczytaniu całości.

Świat Narnii przedstawiony jest jako jeden z niezliczonych światów, równoległych do naszego. Jest on jednym kontynentem, otoczonym zewsząd przez ocean. Zamieszkują go potomkowie pierwszych ludzi, którzy przeniknęli tam z naszego świata oraz stworzenia powołane do życia przez Aslana – mówiące zwierzęta i drzewa, karły, nimfy itp. Warto zauważyć, że większość z „bajkowych” stworów została przez autora zaczerpnięta z mitologii starożytnej.

Całość powieści posiada bardzo czytelne odniesienia do religii chrześcijańskiej. Obecni w Narnii przybysze z naszego świata nazywani są „Synami Adama” i „Córkami Ewy”, co stanowi jasne nawiązanie do postaci pierwszych rodziców. W tomie „Siostrzeniec czarodzieja” bohaterowie są świadkami stworzenia świata, który Aslan powołuje do życia za sprawą pieśni. Już w pierwszych momentach istnienia Narnii wiadomo, że prawowitymi władcami tego kraju mogą być tylko Potomkowie Adama i Ewy. Istnieją również inne odniesienia, świadczące o pewnej paraleli między postacią Aslana i Jezusem Chrystusem – choćby scena ofiary, jaką lew czyni z samego siebie na Kamiennym Stole, by ocalić Edmunda. Aslan jawi się także jednokrotnie jako jagniątko, które również jest symbolem Chrystusa.

Pomimo wielu głosów krytyki, „Opowieści z Narnii” są niewątpliwie świadectwem wielkiego kunsztu pisarskiego autora, jak również zbiorem pewnych zasad etycznych, które każdy człowiek powinien sobie przyswoić – takich jak odwaga, lojalność i honor.