Miguel de Cervantes - biografia, życiorys

Miguel de Cervantes przyszedł na świat 29 września 1547 roku w miejscowości Alcala de Henares. Jego rodzina nie należała do najbogatszych, co więcej – można powiedzieć, iż była to zubożała szlachta. Koleje losu Cervantesa są kręte i pełne niedomówień. Wiadomo, że uczył się w Salamance. Tam też zaczął próbować swych sił jako pisarz. Legat papieski dostrzegł w chłopcu potencjał i zabrał go do Włoch. Wydarzenie to nasuwa szereg podejrzeń. Przede wszystkim rodzi pytanie, czy młody Miguel był tak uzdolniony, iż jego pierwsze próby tworzenia mogły do tego stopnia zachwycić zwierzchnika Kościoła? O tym jednak dyskutować nie ma sposobu, choć – faktycznie – istnieje taka możliwość. Co innego intryguje natomiast badaczy literatury, mianowicie – wiadomo, że w tym samym czasie władze poszukiwały pewnego młodego szlachcica, który brał udział w bójce, w której ktoś zginął. Znając usposobienie Cervantesa i jego awanturniczą naturę oraz skłonność do wikłania się w niejasne sytuacje, można snuć podejrzenia, iż legat zabrał ze sobą pisarza, aby ten uniknął kary.

Podczas pobytu we Włoszech Miguel zaciągnął się do wojska. Walczył w bitwie w miejscowości Lepanto w 1571 roku, w której odniósł rany. W armii służył cztery lata. Po tym czasie postanowił powrócić do domu. Los jednak nie szczędził mu przykrych przygód. W drodze powrotnej statek Cervantesa został zaatakowany przez berberyjskich korsarzy, a on sam dostał się do niewoli. Nie wiadomo, w jakich kategoriach rozpatrywać to, co działo się z nim później. Miał on bowiem przy sobie ważną korespondencję. Dzięki temu nie został od razu zabity. Jednak był to też powód dla długotrwałego uwięzienia Miguela. Działo się tak, ponieważ napastnicy sądzili, iż był on osobą bardzo zamożną (skoro powierzono mu tak ważne dokumenty, nie mógł być w mniemaniu berberysów zwykłym szlachcicem) i zażądano za niego bardzo wysokiego okupu. Jak wiadomo, rodzina Cervantesa była biedna, dlatego też czas niewoli się wydłużył. Pracując jako niewolnik, pisarz spędził pięć lat życia. Mimo mało komfortowej sytuacji, w której się znajdował, nie tracił nic ze swego animuszu i sprawiał barbarzyńcom wiele kłopotów. W roku 1582 rodzina krnąbrnego artysty uzbierała wymagana kwotę pięciuset eskudów i wykupiła go. Stało się to niemalże w ostatniej chwili, gdyż właściciel Cervantesa właśnie miał, razem ze swymi niewolnikami, wyruszyć do Konstantynopola.

Po oswobodzeniu Miguel de Cervantes zaciągnął się ponownie w szeregi armii. Tym razem nie służył w niej zbyt długo i gorliwie. Oddawał się romansom, konsekwencjom jednego z nich była córka, którą począł wraz z pewną mężatką o imieniu Ana de Villafranca. Związek nie przetrwał długo, a pisarz poślubił Catalinę de Salazar, która zresztą była o prawie dwadzieścia lat od niego młodsza. Była ona właścicielką skromnego majątku w La Manchy. Cervantes nie mógł znaleźć pracy, postanowił więc, że utrzyma swoją rodzinę z pisania. Bardzo szybko okazało się, że zajęcie, choć przyjemne, jest mało dochodowe. Mimo wszystko, w tamtym czasie powstały „Galatea” (1585), „Życie w Algierze”, „La Numancia” czy „La confusa”. Jest to jedynie niewielki procent dzieł, które wtedy Cervantes stworzył, gdyż jak twierdzi, było ich około kilkudziesięciu. Niestety nie wszystkie zachowały się do naszych czasów.

Pisanie nie przysparzało artyście pieniędzy ani sławy, dlatego postanowił szukać innego zajęcia. Pracował jako komisarz, do którego obowiązków należało zaopatrywanie Wielkiej Armady. Jednakże mistrz pióra nie poradził sobie z tym zajęciem, robiąc bałagan w księgach, co poskutkowało tym, że przez swych pracodawców został oskarżony o sprzeniewierzenie majątku i umyślne działanie na ich szkodę. Jak można się domyślić, pracę utracił. W roku 1594 Cervantes udał się do Madrytu, gdzie objął posadę poborcy podatkowego. Zajęcie to nie było dla niego spełnieniem marzeń i w roku 1561 porzucił wątpliwą karierę urzędnika, aby udać się do Sewilli i tworzyć poezję.

Po wielu próbach, w roku 1605, wydane zostało największe dzieło Cervantesa „Don Kichot z La Manchy”. Powieść okazała się wielkim sukcesem, cieszyła się uznaniem czytelników i krytyków. Miguel mógł być bogaty. Tak się jednak nie stało, ponieważ odsprzedał on prawo do druku Francisco de Roblesowi. Oprócz sławy i uznania Cervantes nie otrzymał nic więcej. Miguel de Cervantes zmarł 22 kwietnia 1616 roku w Madrycie.