„Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest” - zinterpretuj cytat, opierając się na powieści „Lord Jim” Josepha Conrada

Natura ludzka od wieków pozostaje zagadką. Filozofowie głowią się nad tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Każda ich koncepcja ma jakieś słabe strony. To fundamentalne zagadnienie wydaje się być pytaniem bez odpowiedzi. Cytat: „Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest” jest kolejną próbą scharakteryzowania człowieka, jako istoty, której zachowanie nie zawsze opiera się na logice.

Bohater utworu Josepha Conrada pt: „Lord Jim” jest doskonałym tego przykładem. Wprawdzie kieruje się zasadami moralnymi, ale chociażby podczas katastrofy „Patny” górę biorą w nim instynkty. Człowiek, po którym spodziewalibyśmy się, że ostatni opuści okręt, ucieka z niego w popłochu, zostawiając pasażerów na pastwę losu. Następnie zaskakujące i podziwu godne zarazem okazuje się jego dążenie do odkupienia swojej winy. Sąd ukarał Jima tylko odebraniem licencji oficerskiej, po czym sprawa została zamknięta, dla bohatera jednak wina nie została zmazana.

Nieracjonalne wydaje się także postępowanie Jima względem piratów. Bohater daje im szansę, by się oddalili. Kieruje nim moralność i dobro, które sprawiają, że nie chce, aby przelana została niewinna krew. Z drugiej strony jednak postępowanie bohatera kończy się nieszczęściem.

Drugi człon cytowanej wypowiedzi głosi, że „człowiek arcydziełem nie jest”. Arcydzieło jest czymś absolutnie doskonałym, perfekcyjnym w swojej dziedzinie. Nikogo nie trzeba uświadamiać, że człowiek nie jest nieomylny i idealny. Każdemu też zdarzają się upadki. Nie inaczej jest w historii Jima. Przywoływane wcześniej przypadki dowodzą jego omylności, świadczą o ułomności, szczególnie decyzja o opuszczeniu tonącego okrętu. Bohater powieści Conrada „jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest”. Lord Jim to postać zaskakująca, niesamowita, budząca zdziwienie swoją postawą, ale nie doskonała. Popełnia błędy.

Moim zdaniem zawarty w temacie cytat nie jest negatywną oceną człowieka, ale po prostu głębokim i trafnym oddaniem jego cech, niejako wpisanych w gatunek ludzki. Człowiek potrafi budzić podziw, jak najlepsze dzieło sztuki, ale pozbawiony jest doskonałości arcydzieła.