Aleksander Fredro „Zemsta” - charakterystyka Podstoliny

Podstolina Hanna Czepiersińska jest jedną z pobocznych postaci w komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”, jednakże jej osoba ma olbrzymi wpływ na przebieg akcji.

Bohaterka jest wdową. Miała trzech mężów, a po ostatnim nosi nazwisko. Do Warszawy przyjechała w „poszukiwaniu pociechy”. W młodości uwielbiała się bawić, szczególnie w towarzystwie mężczyzn. Lubiła romansować i bynajmniej nie cechowała się stałością w uczuciach. Wciąż jest atrakcyjną, ponętną i - mimo swojego wieku – wyglądającą młodo kobietą. Zakochują się w niej mężczyźni, bez względu na wiek - swoją nieprzeciętną urodą oczarowuje młodego Wacława i starszego Cześnika.

Podstolina sprawuje opiekę nad bratanicą Cześnika, Klarą i jej majątkiem. W domu Cześnika czuje się jak gospodyni, korzysta więc z majątku Raptusiewicza. Jest sprytna i wie, że jeżeli wyjdzie za mąż przed Klarą, zyska część majątku swojej podopiecznej. O małżeństwie myśli więc jedynie w kategoriach materialnych, a o swoją przyszłość troszczy się, bo jak mówi, nie chce „zostać całkiem w nędzy” na stare lata.

Propozycja Papkina, by przyjęła zaloty Cześnika i zgodziła się na ślub, jest dla Podstoliny niesamowitą okazją do zyskania stabilności finansowej w życiu. Jednak jej marzeniem jest zostać żoną przystojnego studenta Wacława. Kiedy więc tylko nadarza się okazja, porzuca Cześnika, a by nie zostać osądzoną o niewierność narzeczonemu, sprytnie przedstawia siebie przed Rejentem, ojcem Wacława,  jako biedną kobietę, która musiała znosić tyrańskie zachowanie Cześnika. Młodzieniec odrzuca jednak propozycję ożenku z Podstoliną, krytykując przy tym jej skłonność do romansów i zmienność uczuciach: „Nie czekałaś czas zbyt długo Podstolemu spadło wieko, już ci Cześnik na usługi, i niech dzisiaj Cześnik ziewnie, jutro krajczy będzie pewnie.”

Postolina jest chciwą egoistką, troszczącą się jedynie o własne interesy, ale jej postać ubarwiła fabułę dramatu Fredry.