Magdalena Samozwaniec - biografia, życiorys

Magdalena Samozwaniec urodziła się 26 lipca 1894 roku w Krakowie. Była córką znanego wówczas malarza – Wojciecha Kossaka oraz siostrą wspaniałej poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

O pisarce do dziś mówi się, że jest ona jedną z najjaśniejszych gwiazd polskiej literatury. Do historii przeszła przede wszystkim jako artystka satyryczna, która z przymrużeniem oka potrafiła wnikliwie i doskonale opisywać rzeczywistość.

Jako młoda kobieta szczególnie interesowała się Śląskiem. W Bytomiu wyszła za mąż za Zygmunta Niewidowskiego. Często też odwiedzała tamte tereny, ponieważ niezwykle interesowały ją sprawy społeczne. Zdarzało jej się odwiedzać osiedla robotnicze, poznawała śląski język uczniowski i czerpała inspiracje do swoich przyszłych dzieł. Wtedy też dostała pracę w jednej ze śląskich gazet. Bywała także u Izabeli Czajki-Stachowicz, która w swoim domu prowadziła swoisty salon literacki. Dyskutowano tam o poezji i zapraszano literacką śmietankę towarzyską.

W roku 1946 Magdalena Samozwaniec rozpoczęła współpracę z gazetą „Trybuna”. Pisała wówczas niedzielny dodatek dla dzieci zatytułowany „Hulajnoga”. Zajmowała się także szeroko pojętą kulturą, tworzyła felietony i teksty krytyczne. Pisarka miała jednak zapędy satyryczne, a swoich pasji nie mogła w „Hulajnodze” realizować. Dlatego zaczęła pracę w czasopiśmie „Kocynder”, gdzie drukowano jej dowcipne wierszyki, fraszki oraz skecze. Wkrótce razem ze znanym wówczas satyrykiem Józefem Prutkowskim założyła kabaret i zaczęła organizować wyjazdy. Artyści odwiedzali różne miejscowości, zakłady pracy, odpowiadali na zaproszenia. W swoich skeczach poruszali problemy ekonomiczno-społeczne, jednak robili to w sposób dowcipny i nietypowy. Jednocześnie kobieta realizowała drugą ogromną pasję i pisała teksty. Do najważniejszych i najbardziej znanych utworów pisarki należą między innymi: „Na ustach grzechu: powieść z wyższych sfer towarzyskich”, „Kartki z pamiętnika młodej mężatki”, „Mężowie i mężczyźni”, „Zalotnica niebieska”, „Krystyna i chłopcy”, „Maria i Magdalena” czy też „Tylko dla dziewcząt”.

W swoich dziełach pisarka opisuje dziwną rzeczywistość dwudziestolecia międzywojennego, stosunki damsko-męskie, prawdziwe oblicze elit społecznych i wiele innych problemów zwykłych ludzi.

Magdalena Samozwaniec zmarła 20 października 1972 roku w Warszawie.