Tadeusz Różewicz „Oblicze ojczyzny” - interpretacja i analiza wiersza

O tym, że ojczyzna jest czymś więcej niż tylko skrawkiem ziemi wie niemal każdy. To miejsce pierwszych doświadczeń, które rzutują na dalsze życie człowieka, kształtują jego osobowość. Wyjątkowość tej przestrzeni polega na tym, iż na zawsze pozostaje ona w pamięci, pełna ciepłych barw i skojarzeń. Przyjrzyjmy się, jak maluje ją Tadeusz Różewicz w wierszu „Oblicze ojczyzny”.

Przedstawiając ojczyznę, poeta przyjął konwencję rozszerzającego się horyzontu  (nie tylko geograficznego, ale także tego, który obejmuje ludzkie doświadczenia). Wychodzi od rzeczy małych, by poruszać się coraz dalej i zataczać szersze kręgi. Wizja rozpoczyna się od tej najbliższej – miejsca urodzenia. Z czasem staje się coraz większa. Nowe przestrzenie nabierają szczególnego znaczenia, stają się źródłem kolejnych życiowych doświadczeń. Człowiek wciąż zdobywa nową wiedzę – poznaje słowa, przyrodę, a także miłość i śmierć. Obraz, który roztacza podmiot liryczny podsumowany zostaje następującym wersem: „Ojczyzna się śmieje”. Jest to podkreślenie radosnego czasu dzieciństwa, wiążącego się z dorastaniem i poznawaniem świata.

W zakończeniu utworu pojawiają się słowa rozwiewające tę niezwykle optymistyczną wizję: „Na...