Żal za grzechy - co to jest żal za grzechy? Definicja, opis. Niedoskonały i doskonały żal za grzechy

Żal za grzechy jest jednym z warunków sakramentu pokuty i pojednania. Jest on niezbędny, aby łaska zmazania win była pełna i uczciwa.

Warunek ten jest konsekwencją rachunku sumienia, bowiem moralna refleksja nad swoim zachowaniem jest podstawą uświadomienia sobie istnienia dobra i zła we własnym życiu. Kiedy tego dokonamy, zdajemy sobie zapewne sprawę, iż popełniliśmy jakieś grzechy, coś zrobiliśmy nie tak. Kolejnym krokiem jest zatem żal za grzechy, czyli połączenia poczucia żalu za występki i błędy oraz wyrzutów sumienia z powodów niegodziwego zachowania i łamania praw Bożych. Odczuwanie prawdziwego, szczerego żalu jest podstawą ponownego pojednania się z Bogiem.

Katechizm Kościoła Katolickiego wyróżnia dwa rodzaje żalu za grzechy. Są to: żal doskonały oraz niedoskonały, zwany też mniej doskonałym. Ten pierwszy umotywowany jest prawdziwą miłością do Boga. Oznacza to, iż nie żałujemy tego, czego nie udało nam się osiągnąć z powodu grzechu, nie martwimy się o siebie. Przede wszystkich żałujemy naszych występków, ponieważ zraniliśmy nimi Boga. Przypominamy sobie mękę Pańską, ubolewamy, że sprawiliśmy Panu ból. W ten sposób nie skupiamy się na sobie, ale odkrywamy istotę swojej religijności, dlatego żal ten nazywany jest „doskonałym” właśnie. Natomiast żal niedoskonały umotywowany jest strachem przed konsekwencjami popełnionego grzechu. Człowiek nie snuje refleksji o Bogu i Jego cierpieniu, lecz martwi się o swoje położenie i sytuację duchową. Kościół katolicki jednak nie potępia takiego żalu, jeśli jest on szczery, prawdziwy. Ogromne poczucie strachu i lęku przed potępieniem powoduje autentyczny żal za grzechy.

Żal za grzechy ma ogromne znaczenie dla uzyskania sakramentu łaski oraz pojednania. Można powiedzieć, iż dzięki niemu odkrywamy własną duchowość, jesteśmy świadomi istnienia zła w naszym życiu, jednak zdajemy sobie sprawę, iż wprowadza ono jedynie zamęt i niepokój. Prawdziwy, szczery żal za grzechy stanowi oczyszczenie duszy grzesznika, który potrafi zastanowić się nad swoich zachowaniem i – co istotne – doprowadzić do jego zmian.

Brak żalu za grzechy może być przyczyną nieważności spowiedzi, a w konsekwencji – całego sakramentu pokuty i pojednania. Łaska ta bowiem nie zostanie nam udzielona, jeśli nie żałujemy zła, którego się dopuściliśmy.