Warunki sakramentu pojednania i sakramentu pokuty - opis, wyjaśnienie

Warunki sakramentu pokuty i pojednania możemy uznać za swoiste zastrzeżenia, dotyczące ważności oraz skutku przyjętej łaski. Kościół katolicki określił warunki, jakie chrześcijanin musi spełnić, aby uzyskany sakrament był ważny i przynosił odpowiednie dla jego duszy korzyści.

Katechizm Kościoła Katolickiego wymienia pięć warunków sakramentu pokuty i pojednania. Oto one:
1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu

Rachunek sumienia to refleksja nad tym, czego dokonaliśmy w ostatnim czasie, jakich dopuściliśmy się grzechów, co mogłoby się w naszym zachowaniu nie spodobać Bogu. Musi być to jednak świadoma analiza, dzięki której uda nam się prawdziwie przygotować do spowiedzi. Żal za grzechy to konieczny warunek sakramentu – bez niego nie będzie on ważny. Kiedy chrześcijanin zdaje sobie sprawę, iż postąpił źle, obraził Boga, rodzi się w nim swoiste poczucie winy, żałuje on i pragnie się zmienić. Żal za grzechy musi być szczery, nieudawany, wynikający z prawdziwych uczuć.

Mocne postanowienie poprawy jest konsekwencją dwóch poprzednich warunków. Wiedząc, iż popełniliśmy grzech, czując żal i wstyd za swoje zachowanie, obiecujemy sobie i Bogu, iż nie powtórzymy naszych błędów, będziemy żyli inaczej i przestrzegali Boskich praw. Sakrament pokuty bez tego warunku nie ma sensu, ponieważ bezcelowe jest spowiadanie się, kiedy wiemy, iż wkrótce znów popełnimy dany grzech. Szczera spowiedź (wyznanie grzechów) jest centralnym, bardzo ważnym ogniwem. Jest to spotkanie z kapłanem (pośrednikiem między człowiekiem i Chrystusem) w konfesjonale. Poprzednie warunki przygotowują nas do spowiedzi.

Istotne jest to, by spowiedź była szczera. Nie wolno zataić żadnego grzechu ani przeinaczać ważnych faktów. Kapłan nie będzie nas oceniał ani krytykował, dlatego warto zdobyć się wobec Boga na szczerość. Ostatnim warunkiem sakramentu pokuty i pojednania jest zadośćuczynienie Bogu oraz bliźniemu. Polega to na naprawieniu własnych błędów, poniesieniu konsekwencji czy też wypełnieniu pokuty. Czasami nie wystarczy modlitwa zadana przez kapłana – należy przeprosić osoby, które skrzywdziliśmy, oddać skradzione rzeczy, walczyć o sprawiedliwość itd.; w zależności od popełnionego grzechu.