Ewangelia według św. Łukasza - Ofiarowanie Jezusa w świątyni - opis, interpretacja

Opowieść o ofiarowaniu Pana Jezusa w świątyni znajduje się w Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2,21).

Ofiarowanie Jezusa miało miejsce jakiś czas po obrzezaniu. Według tradycji, kobieta po urodzeniu dziecka nie mogła wejść do świątyni przez czterdzieści dni. Po upływie tego czasu Maryja i Józef wraz z synem Jezusem udali się do świątyni w Jerozolimie. Tak nakazywało bowiem Pańskie prawo, aby każdego nowo narodzonego chłopca poświęcić Mu i oddać w duchowej ofierze. Celem miało być też przedstawienie Panu jego nowego wyznawcy. Dodatkowo, rodzice powinni złożyć w ofierze baranka. Natomiast jeśli nie było ich na to stać, mogli oddać synogarlicę lub też dwa małe gołębie.

Rodzice Jezusa weszli więc do świątyni, aby spełnić swój obowiązek. W tym czasie w świątyni przebywał także inny człowiek, Symeon. Przyszedł on natchniony Duchem Świętym, gdyż dawno już obiecane mu było, że przed śmiercią ujrzy Mesjasza. Gdy Maryja i Józef wznosili Dzieciątko do góry, w celu poświęcenia, Symeon przystąpił ku nim i pobłogosławił. Rozpoznał w Nim bowiem przyszłego Zbawiciela i postanowił oddać Mu cześć. W świątyni przebywała również bezdzietna kobieta, Anna, która namiętnie modliła się wówczas do Boga. Rodzice Jezusa byli zaskoczeni reakcją Symeona na małego Jezusa, ale też ucieszyli się z rozpoznania Pana.

W tradycji chrześcijańskiej od bardzo dawna obchodzi się uroczyście pamiątkę dnia ofiarowania Jezusa w świątyni. Pierwsza celebracja odbyła się już w IV wieku. Święto to ma miejsce czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu, czyli drugiego lutego. Choć dotyczy poświęcenia Jezusa, w Polsce nazwane jest Dniem Matki Bożej Gromnicznej. Powód jest bardzo prosty: to właśnie Maryja przyniosła do świątyni małego Jezusa i poświęciła go Bogu. Dzień ten podkreśla znaczenie matki Chrystusa w Jego duchowym, Bożym dziele. Na pamiątkę tego dnia ludzie zapalają także świecie zwane gromnicami. Mają one symbolizować światłość Jezusa, chronić od zła. Gromnica w naszej religii stanowi symbol światłości. Zapalając ją, zwracamy się do Maryi z prośbą o przyniesienie łask i światłości w ten sam sposób, w jaki kobieta przyniosła do świątyni Jezusa.

Ofiarowanie Jezusa w świątyni było wydarzeniem niezwykle ważnym, pamiętanym do dzisiaj. To, że przypadkowy mężczyzna rozpoznał w Jezusie Mesjasza, było zaskakujące, a jednocześnie wspaniałe. Każdy z chrześcijan obcuje na co dzień z Bogiem, widzi Jego znaki, próbuje odkryć Tajemnicę. Warto uwierzyć w łaski Jezusa, tak jak Symeon uwierzył w moc dziecka.