Ewangelia według św. Mateusza - Przypowieść o skarbie i perle - interpretacja, znaczenie

Przypowieści zamieszczone zostały w Biblii po to, aby na przykładzie schematycznych, krótkich historii przekazywać ważne prawdy wiary. Za każdym razem oprócz warstwy dosłownej zawierają znaczenie alegoryczne, które jest najważniejsze dla osoby wierzącej. Tylko po jej odpowiednim odczytaniu można zrozumieć, co chciano przekazać w konkretnej historii.

Przypowieść o skarbie i perle opowiada o dwóch osobach. Pierwsza z nich odnalazła skarb w polu. Aby go zdobyć, sprzedała cały swój majątek i zakupiła pole, gdzie cenne znalezisko zostało ukryte. Podobnie postąpił pewien kupiec, który był poszukiwaczem pięknych pereł. Odnalazłszy tę jedną najpiękniejszą, sprzedał cały majątek, aby móc ją kupić.

Zarówno perła, jak i skarb są symbolami Królestwa Niebieskiego. Przypowieść ta mówi o wyrzeczeniach, które warto ponieść, aby je osiągnąć.

Pierwszy przypadek pokazuje, że prawda o wierze i cel w życiu niejednokrotnie zostaje odkryta przez przypadek. Jednakże już raz odnaleziona, staje się najważniejszym elementem ludzkiej egzystencji, dążenie do niej jest priorytetem. Ważne jest, aby podobnie do pierwszego z ludzi wyzbyć się innych wartości. Ważna jest też prawda o rzeczach materialnych – są one nieistotne i gdy ma się przed sobą prawdziwe wartości, pozbycie się ich stanowi żadnego wyrzeczenia. Osoba wierząca zostaje również pouczona, zauważa, że cnotą jest cierpliwość. Zbawienie nie można osiągnąć nagle, tak jak pierwszy mężczyzna nie wszedł w posiadanie skarbu od razu. Trzeba na nie wytrwale pracować, cierpliwie czekać, będąc pewnym, że tak jak mężczyźnie kosztowności – nikt nie jest w stanie go odebrać.

Podobne treści niesie drugi fragment przypowieści opowiadający o kupcu. Ważne jest, aby interpretując go, zwrócić uwagę na inne perły. Są one symbolem różnorodnych wartości w życiu człowieka. Mogą to być szczęście osobiste i rodzinne, bogactwo i inne cenne rzeczy, na które ludzie zwykli zwracać uwagę i do nich dążyć. Przypowieść o perle pokazuje jednak, że każda z nich jest nieważna i mało warta w zestawieniu z tą jedyną, najpiękniejszą – symbolizującą osiągnięcie życia wiecznego.

Przypowieść o skarbie i o perle przekazuje wiele ważnych prawd. Po pierwsze, osiągniecie zbawienia, wstąpienie do Królestwa Bożego jest najważniejsze. Nie jest też wartością chwilową, którą można osiągnąć od razu, bez wysiłku. Dostanie się do Niego wymaga wyrzeczeń i dłuższego okresu czasu. Całe życie ludzkie powinno być podporządkowane temu najważniejszemu celowi. Żadna z innych wartości nie jest jej równa, warto więc odsunąć je na bok. Ważny jest też przekaz, że odrzucenie ich nie sprawia bólu ani poczucia straty, lecz daje radość i możliwość osiągnięcia czegoś niepomiernie bardziej wartościowego.