Wiara - kto jest wzorem wiary? Kto pomaga mi wierzyć i wracać do Pana Boga? Wypracowanie

Trwanie w wierze to rzecz niełatwa. Chyba każdy człowiek miewa czasem wątpliwości dotyczące poszczególnych dogmatów, a nawet istnienia Boga – Stwórcy świata. Laicyzacja społeczeństwa nie ułatwia tej trudniej sytuacji. Sama – jak każdy – miewam wątpliwości, jednak są wokół mnie ludzie, którzy pomagają mi trwać w wierze i powracać do Boga po zachwianiach wiary.

Najważniejsi z nich są członkowie mojej rodziny. To tak jak ja osoby wierzące. Mogę liczyć, że postarają się rozwiać moje wątpliwości związane z niektórymi, często trudnymi do pojęcia, prawdami wiary. Wiem też, że w chwilach wahania, będą przy mnie i pomogą odnaleźć mi właściwą drogę. To moi bliscy są ludźmi, którzy od najmłodszych lat czuwali nad rozwojem mojego życia religijnego. Wyrobili we mnie nawyk, a później świadomą potrzebę uczęszczania do kościoła, nauczyli pierwszych modlitw, tłumaczyli sens słów usłyszanych przeze mnie podczas mszy świętej, pokazywali, jak cieszyć się i obchodzić najważniejsze święta, uczyli, że wiara to jeden z najważniejszych elementów ludzkiego życia. Najbliżsi krewni to najważniejsi strażnicy mojej wiary, oprócz nich mogę jednak liczyć na wielu innych członków wspólnoty ludzi wierzących.

Bardzo ważną osobą, która pomaga mi trwać w wierze i powracać do Pana Boga, jest ksiądz nauczający w szkole religii. Wpajając wiedzę, którą każda osoba wierząca powinna posiąść, umacnia mnie w wierze. Dzięki niemu rozumiem sens przypowieści, które nie zawsze były dla mnie jasne. Mogę też zadać mu pytanie na jeden z nurtujących mnie tematów zarówno tych trudnych – jak postawa Kościoła wobec konkretnych działań ludzkich – jak i tych dotyczących podstaw chrześcijaństwa. Dobry katecheta to prawdziwy skarb, mędrzec, do którego można zawsze zwrócić się z pytaniem.

Nie mniej ważną rolę pełnią księża pracujący w mojej parafii. Są jak dobrzy pasterze, opiekunowie całej wspólnoty. Zachęcają nas do współdziałania, jednoczenia się w różnorodnych inicjatywach, czynią życie parafialne bogatym w różnorodne doświadczenia, umożliwiają udział w wycieczkach, wysłuchanie kazań znanych postaci czy też uczestniczenie w koncertach. Księża ci są dla mnie przykładem i wzorem, ponieważ dbają o wszystkich członków wspólnoty, zachęcają do pomocy tym, którzy jej potrzebują. Istnienie takiego wzorca niejednokrotnie pomagało mi utwierdzać się w wierze.

Księża działający w mojej parafii pełnią w moim życiu duchowym bardzo ważną rolę poprzez ich posługę na mszy świętej. Podczas niej tłumaczą przeczytane słowa, a także pokazują, jak wcielać w życie naukę Chrystusa. Stanowią rolę drogowskazu, który pokazuje mi, jak wracać i trwać w wierze.

Kolejnymi ważnymi osobami, które pomagają mi wracać do Pana Boga i trwać w swej wierze, są moi przyjaciele. To również osoby wychowane w tradycji chrześcijańskiej, o podobnych, wynikających z religijności, poglądach na rzeczywistość. Ich aktywna postawa, uczestnictwo w życiu parafii motywuje mnie w trudnych chwilach. Moi przyjaciele potrafią zachęcić mnie do brania udziału w jak największej ilości nabożeństw oraz aktywności w życiu lokalnej wspólnoty, angażowaniu się w różnorodne inicjatywy na jej rzecz. To dzięki nim umacniam się w wierze i wiem, że pomogą mi w chwilach wątpliwości.

Gdy mam odpowiedzieć na pytanie „Kto pomaga mi wierzyć i wracać do Boga?”, nie mogę pozostawić mojej odpowiedzi bez przywołania osoby zmarłej, która pomogła wielu osobom, a swoim życiem dała świadectwo prawdziwej wiary. Jest to błogosławiony Jan Paweł II. Czytanie książek dotyczących tej postaci, a także encyklik wydanych przez niego bądź słuchanie archiwalnych nagrań kazań jest dla mnie wielką podporą w chwilach zwątpienia. Zmarły Ojciec Święty jest dla mnie przykładem religijnego człowieka, którego pragnę naśladować w swoim życiu. Na wielkie znaczenie tej postaci w mojej duchowości wpływa fakt, że wiele swoich słów kierował do osób takich jak ja: młodych i nieco zagubionych, często nieumiejących znaleźć drogi do Pana Boga. Słowa Papieża Polaka są nieocenioną pomocą w tego typu przypadkach.

Pisząc o osobach, które pomagają mi wracać do Pana Boga i trwać w wierze, nie mogę zapomnieć także o osobach, których nie znam osobiście, ale stanowią one dla mnie przykład głębokiej, żarliwej wiary; zarówno jeżeli chodzi o trwanie w modlitwie, jak i o życie codzienne. To osoby, które każdy z nas spotyka na co dzień, a stanowią one przykład prawdziwie religijnego życia i pokazują, że wiara to ogromna wartość, która daje człowiekowi siłę.

Powyżej opisane osoby, to ludzie którzy zawsze pomagają mi wierzyć i wracać do Pana Boga. Dzięki nim trwam w wierze i rozwijam się duchowo. Tacy ludzie są jak prawdziwy skarb, za który jestem niezmiernie wdzięczna. Mam nadzieję, że ja również dla innych bywam osobą, która pomaga utwierdzać się w wierze innym i wracać do niej po chwilach zwątpienia.