Dlaczego sakrament pojednania przyrównuje się często do sakramentu chrztu? Odpowiedz i rozwiń temat

Sakrament pojednania jest to wyznanie swoich grzechów, które owocuje rozgrzeszeniem, a zwieńczone jest pokutą, która mieści w sobie zadośćuczynienie i obietnicę poprawy złego postępowania. Człowiek jedna się na nowo z Bogiem, którego obraził poprzez grzech. Pokuta jest właśnie pogodzeniem się Panem, a także bliźnim, którym wyrządziło się zło.

Sakramenty pokuty i chrztu mogą być ze sobą porównywane, ponieważ sensem obydwu jest oczyszczenie się z grzechów, by móc ponownie zjednoczyć się Bogiem. Chrzest jest czymś szczególnym w życiu chrześcijanina. Sam Jezus przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela w wodach Jordanu, nim zajął się nauczaniem ludzi, a tym samym – pokazał swe uniżenie wobec Boga.

Niosąc dziecko do chrztu, rodzice symbolicznie dokonują pojednania nowej istoty ludzkiej, która przyszyła na świat z brzemieniem grzechu pierworodnego, z Bogiem, który jest nieskończoną miłością i nadzieją. Dzięki sakramentowi chrztu człowiek otrzymuje nowe życie, tak również dzieje się przy każdym pojednaniu w pokucie.

Obydwa sakramenty prowadzą człowieka w kierunku Boga, nawracają go na właściwą ścieżkę. Można powiedzieć, że chrzest jest takim pierwszym nawróceniem, które odnawiane jest za każdym razem, gdy zrzuca się z siebie ciężar popełnianych grzechów i otwiera serce dla Chrystusa, by razem z Nim kroczyć drogą prawdy i dobra.

Poprzez żal za grzechy, który przychodzi po wyznaniu win w konfesjonale oraz zadośćuczynienie i poprawę swego postępowania, człowiek przeprasza Boga, a tym samym – odnawia Przymierze z Nim zawarte. Tak samo dzieje się w przypadku chrztu. Zmycie grzechu powoduje zbudowanie pomostu między Bogiem a człowiekiem.