Bezpieczeństwo wewnętrzne - co to jest bezpieczeństwo wewnętrzne? Definicja, działania, przykłady

Bezpieczeństwo najłatwiej określić jako stan poczucia stabilizacji lub pewność możliwości obrony w obliczu zagrożenia. Bezpieczeństwo wewnętrzne odnosi się do zagrożeń występujących wewnątrz państwa, a jego  zapewnienie leży w interesie polityki wewnętrznej kraju. Istnieją dwa ujęcia zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego:

- w ujęciu wąskim – porządku konstytucyjnego oraz publicznego i zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego,
- w ujęciu szerokim – porządku konstytucyjnego, ochrony życia i zdrowia obywateli, dóbr narodowych przed bezprawnymi działaniami, a także skutkami katastrof oraz klęsk żywiołowych.

Istotny wpływ ma na to bezpieczeństwo zewnętrzne, które w dobie globalizacji jest nierozerwalnie związane z sytuacją panująca w poszczególnych krajach na świecie. Bardzo ważnym miernikiem poczucia zagrożenia jest określenie poziomu bezpieczeństwa poprzez określenie możliwości ataku, nastąpienia katastrofy oraz podania ich skutków. Do najistotniejszych zagrożeń  wewnętrznych należy:

- terroryzm – rozumiany jako użycie siły do osiągnięcia określonych celów przy wykorzystaniu różnego rodzaju środków,
- ideologie głoszące hasła nienawiści, czyli ideologie faszystowskie, nazistowskie, anarchistyczne oraz skrajnie nacjonalistyczne,
- naruszanie praw człowieka poprzez niezapewnianie mu podstawowych wolności lub ich ograniczanie,
- wszelkie patologie społeczne, dzielone na patologie indywidualne, patologie małej grupy społecznej, patologie struktur organizacyjnych,
- katastrofy techniczne i klęski żywiołowe, które nie zawsze są do przewidzenia, jednak istotne jest jak najszybsze usunięcie ich skutków,
- zanieczyszczenia środowiska spowodowane działalnością człowieka, często sprawcy są trudni do zidentyfikowania.

Sposoby działania państwa, mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego to:

- tworzenie skutecznych przepisów prawnych,
- dbanie o szczerzenie tolerancji społecznej,
- ochrona środowiska naturalnego,
- zapobieganie katastrofom (według możliwości) oraz możliwie jak najszybsze usuwanie ich skutków,
- efektywna praca administracji publicznej,
- zwiększenie aktywności obywatelskiej,
- edukacja obronna.