Przerwa w szkole - opis sytyuacji

Na ten moment czekało przez długie czterdzieści pięć minut kilkaset uczniów z pewnego liceum ogólnokształcącego w Warszawie. Dzwonek! Pani z chemii, którą z racji dość charakterystycznego nosa jej wychowankowie pieszczotliwie zwykli nazywać „Pinokiem”, resztkami sił próbowała przekrzyczeć pakujących się nastolatków i wytłumaczyć zadane do domu ćwiczenia.

Niestety, Tomek z Piotrkiem już zawzięcie omawiali swoje plany dotyczące najbliższych dwudziestu minut i ani w głowie im było przysłuchiwać się wywodom kościstej chemiczki.

W sąsiedniej sali uczniowie cały czas tkwili w swoich ławkach, gdyż za niewłaściwe zachowanie potężny, zwykle rubaszny, jednak w tym momencie srogi przedstawiciel braci polonistycznej zaordynował przedłużenie lekcji o dodatkowe pięć minut. Józek nerwowo przebierał palcami i z niepokojem patrzył na Adama, który odwzajemniał pełne niepewności i napięcia spojrzenie koledze. Przecież teraz powinni być na boisku za szkołą!

Na szkolnej murawie zaczynało przybywać ludzi. Ta długa przerwa była planowana od wielu dni. To dzisiaj bowiem miał odbyć się decydujący mecz ostatecznie potwierdzający dominację klasy IIIC nad IIIE. Grunt, że przedstawiciele obu grup uznawani byli za najlepszych w...