Małgorzata Musierowicz „Opium w rosole” - gdyby Aurelia zapukała do moich drzwi... - opowiadanie z dialogiem

Gdyby Aurelia zapukała do moich drzwi byłabym bardzo szczęśliwa. Aurelia jest bardzo miłą, otwartą i pomysłową dziewczynką i uważam, że mogłaby stać się moją prawdziwą przyjaciółką. Aurelia szuka znajomych i odwiedza różne domy, ponieważ czuje się samotna. 

Gdyby przyszła do mojego domu zaprosiłabym ją do mojego pokoju i pokazała jej wszystkie moje zabawki. Ma również małego kota Puszka, który mógłby się z nami bawić. Kiedy czytałam „Opium w rosole” Małgorzaty Musierowicz kilka razy wyobrażałam sobie sytuację,  w której odwiedza mnie Aurelia. Gdybym otworzyła drzwi Aurelii ona uśmiechnęłaby się do mnie i powiedziałaby:

- Cześć Kasiu. Czy mogę wejść? Kilka razy widziałam Cię, kiedy bawiłaś się sama pod blokiem. Może pobawimy się razem?

- Cześć Aurelio. Bardzo się cieszę, że mnie odwiedziłaś. Może pobawimy się w moim pokoju? Pokażę Ci wszystkie moje zabawki- odpowiedziałabym.

- Bardzo chętnie je zobaczę. A może pobawimy się w dom? Wyobrazimy sobie , że ja jestem mamą a ty jesteś córką i zbudujemy sobie wymarzony dom. Co ty na to? - zapytałaby Aurelia.

- Świetny pomysł! W naszym domu może być też kot, mój mały Puszek chętnie się z nami pobawi.

- Ja bardzo lubię zwierzęta, zawsze chciałam mieć małego kotka. Puszek pobawi się z nami w nasz wymarzony dom!

W ten sposób zaprzyjaźniłabym się z Aurelią i odtąd często bawiłybyśmy się razem. Aurelia mogłaby czasami zjeść u mnie obiad, moja mama na pewno nie miałby nic przeciwko temu. Ja też czasem odwiedzałabym Aurelię, żeby nie była sama w domu, kiedy jej mama pracuje. Ciągle miałybyśmy nowe pomysły na zabawę. Poznałabym Aurelię z moimi innymi przyjaciółkami, które też na pewno bardzo by ją polubiły. Chciałabym, żeby Aurelia zapukała kiedyś do moich drzwi.