Adam Mickiewicz „Dziady” - uniwersalizm przesłania III części „Dziadów”

Przesłaniem trzeciej części „Dziadów” są wspaniałe wartości patriotyczne. O ich uniwersalizmie może świadczyć fakt, że coraz częściej poszukuje się wzorców, postaci godnych naśladowania. Wiele takich modeli możemy odnaleźć w dramacie Adama Mickiewicza.

Najpierw zajmijmy się ideałem patrioty - człowiekiem, który jest zdolny do tego, by swoją charyzmę wykorzystać w sprawie ojczyzny. Kimś takim jest Konrad. Bohater ten postanawia zmienić swoje życie w imię dobra Polski. Staje się ostrzem jej gniewu, pragnie zrobić wszystko, aby przywrócić jej utraconą świetność. W III części „Dziadów” pojawia się jeszcze jedna postawa. Ją także możemy nazwać wzorcową. Reprezentantem takiego podejścia jest ksiądz Piotr. To postać niezwykle pokorna, oddana Bogu. W swoich działaniach zawsze odwołuje się do Najwyższego, wszystko robi z błogosławieństwem. Co prawda nie podejmuje żadnego działania dla dobra ojczyzny, jednak ma widzenie, w którym Polska jawi mu się, jako Chrystus narodów. Dzięki swojej postawie potrafi dogłębnie zrozumieć prawdy kierujące historią.

„Dziady” to także odwieczny konflikt dobra ze złem. Starcie przedstawione jest na wielu płaszczyznach. Anioły walczą z diabłami, polscy patrioci ścierają się z demonicznymi sługami cara. Dobro okazuje się wielką mocą, mimo kolejnych strat po jego stronie nadal pojawiają się ludzie pragnący walczyć ze złem.

Dramat Adama Mickiewicza jest przypomnieniem o wielkiej wadze patriotyzmu. Pokazuje, działanie dla dobra swojej ojczyzny może stać się życiową misją. Przekonuje się o tym Konrad, przechodząc metamorfozę z nieszczęśliwego kochanka w charyzmatycznego bohatera. „Dziady” są także ukazaniem wielkiej wiary w niezniszczalną moc narodu, która tli się gdzieś pod skorupą zastygłej lawy. To gorące uczucie wciąż pozostaje w stanie gotowości, by w odpowiednim momencie rozpalić serca Polaków.