Mikołaj Gogol - biografia, życiorys

Mikołaj Wasiljewicz Gogol na świat przyszedł 31 marca 1809 roku w miejscowości Soroczyńce Wielkie na Ukrainie. Rodzice posłali go do szkoły w Połtawie. Następnie podjął naukę w szkole w Nieżynie. Od roku 1928 pisarz zamieszkiwał w Petersburgu. Rok później podjął pracę na stanowisku urzędnika i wykonywał ją do roku 1931. W tym czasie miał przyjemność poznać Aleksandra Puszkina, który wywarł ogromny wpływ na twórczość młodego pisarza.

Z uwagi na to, że Gogol był osobą wykształconą, otrzymał posadę wykładowcy historii na Uniwersytecie Petersburskim. Zawód ten wykonywał od roku 1934 do 1936. Wtedy to wyjechał za granicę. Podróżował m.in. do Rzymu i Paryża. Okres ten był dla pisarza również czasem wytężonej pracy. Rozpoczął tworzenie swojego największego dzieła – „Martwych dusz”, które opublikowano w roku 1942. Światowe wojaże zakończył w roku 1941. Siedem lat później odbył kolejna wyprawę. Tym razem udał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej.

Gogol jest autorem wielu wspaniałych utworów. Jako przykłady można podać np. „Arabeski” i „Ożenek” z roku 1935, „Rewizora” wydanego rok później czy chociażby „Pamiętnik szaleńca”. Gogol jako pisarz był osobą zadufaną w sobie, lecz utalentowaną. Uważał, że jego uzdolnienie jest darem niebios, dzięki czemu ma niezwykłą moc. Wielokrotnie niszczył dopiero co ukończone dzieła – jak w przypadku „Martwych dusz”. Gdyby nie jego „rozczarowania” własną twórczością, być może dziś moglibyśmy cieszyć się lekturą większej liczby jego utworów. Mimo tego – to, co po sobie pozostawił, wystarczy, aby stwierdzić, iż był artystą uzdolnionym i świetnym pisarzem.

Jego śmierć owiana jest niezwykłą legendą. Prawdopodobnie pisarza pochowano, nim ten zmarł. Pogrzeb odbył się 4 marca 1952 roku. Przyczyną takiego zachowania miała być śpiączka, w którą Gogol zapadł. Rzekomo po ponownym otworzeniu trumny, oczom ekshumujących jego zwłoki ludziom ukazało się zwinięte (jakby z bólu) ciało.