Juliusz Słowacki „Kordian” - motyw wędrówki. Opracowanie

Motyw wędrówki często pojawia się na kartach literatury. Prócz dosłownego rozumienia tego słowa, a więc traktowania wędrówki jako podróży, motyw ten odczytywać można również w znaczeniu przenośnym, symbolicznym. Romantyczni bohaterowie często przedstawiani byli właśnie podczas wędrówki, która oznaczała podróż „w głąb siebie”, poznawanie swojej duszy, poszukiwanie przeznaczenia. 

W tym właśnie kontekście wędrówka pojawia się w dramacie Słowackiego pt.: „Kordian”. Fabuła całego utworu osnuta jest właśnie wokół kolejnych miejsc, które odwiedza główny bohater. Wędrówka uczy Kordiana życia i pozwala mu na ukształtowanie i zrozumienie samego siebie. Kordian wyrusza w podróż po odrzuceniu przez ukochaną i nieudanej próbie samobójczej. Rozpoczyna tym samym nowy etap życia, szuka jego celu, który odkrywa na szczycie Mont Blanc. 

Podróż Kordiana po Europie przynosi mu cenną, ale na ogół bardzo bolesną wiedzę. Wrażliwy, pełen ideałów i marzeń bohater zostaje brutalnie skonfrontowany z rzeczywistością, doznaje tym samym kolejnych rozczarowań. Podczas pobytu w Anglii poznaje ogromną siłę pieniądza i przekonuje się, że monetami można kupić nawet miłość. Nieudany związek z chciwą Wiolettą zachwiał jego wiarę w ludzi i prawdziwe uczucia. Podczas pobytu w Davos i studiowaniu dzieł Szekspira Kordian odczuwa bolesny rozdźwięk pomiędzy życiem a odległą od niego literaturą. Wizyta w Watykanie uświadamia Kordianowi opuszczenie i samotność Polaków w walce z zaborcą. Zaczyna również dostrzegać rozdźwięk pomiędzy Kościołem jako instytucją a religią. Rozgoryczenie i rozczarowanie Kordiana w pewnym momencie przeradza się w bunt i chęć zmiany otaczającej go rzeczywistości. Jego osobista wędrówka doprowadza go na szczyt Mont Blanc, na którym doznaje iluminacji. W tym miejscu bohater odczuwa boską łaskę, która daje mu natchnienie i wskazuje w jaki sposób może pomóc swej ojczyźnie. Kordian przestaje być wówczas biernym obserwatorem życia, a staje się pełnym zapału i chęci walki czynnym patriotą. Bohater zaczyna głosić hasło „Polska Wienkielriedem narodów” i jest przekonany, że jedynie czynna walka i poświęcenie Polski są w stanie pokonać znienawidzonego zaborcę.

Podsumowując- wędrówka w dramacie Słowackiego oznacza proces samopoznania głównego bohatera, który zamienia doświadczenia życiowe nabyte podczas podróży w spójna wizję swojego życiowego celu, którym jest walka o wolność kraju.