Świat fantastyczny w „Makbecie” - znaczenie i rola świata fantastycznego. Opracowanie

Fantastyka najczęściej kojarzy się nam z obecnością istot „nie z tego świata”, a więc różnego rodzaju duchów, nimf i innych nieprawdopodobnych postaci Stanowi ona bazę kompozycyjną i znaczeniową dla baśni i legend, będąc tym samym bardzo komfortowym medium przekazywania pożądanych treści.

Świat fantastyczny pełni bardzo istotną rolę w wielu dramatach Szekspira. Często poza funkcją ubarwiania akcji służy on także do uwypuklania poszczególnych cech psychiki bohaterów, mając za zadanie jaśniej wytłumaczyć owe zawiłości.

W dramacie „Makbet” świat fantastyczny bardzo mocno spleciony jest z rzeczywistością. To ich wzajemne przenikanie się buduje charakterystyczny nastrój grozy, obecny w dramacie już od początku. Mieszkańcy świata metafizycznego (wiedźmy) zapowiadają przyszły rozwój akcji: staje się ona tym samym zdeterminowana poprzez działanie sił nadprzyrodzonych.

Przepowiednie wiedźm nie mają charakteru podobnego do działania Fatum, a jednak bohater dramatu niejako dostosowuje do nich swoje działania. Przydaje to utworowi wyjątkowego  tragizmu – Makbet nie może wyprzeć się swojej winy, ponieważ zbrodnię popełnił świadomie (w przeciwieństwie np. do bohaterów mitów, którzy w żadnej mierze nie panowali nad własnym losem), jednak jego decyzja była w jakimś stopniu zdeterminowana przez usłyszaną przepowiednię. Bohater nie musiał wierzyć w jej prawdziwość. Przepowiednia była w końcu niewątpliwie dwuznaczna, lecz świadomość tego faktu przyszła do bohatera zbyt późno.

Można powiedzieć, iż występujące w „Makbecie” czarownice to niejako symbol zła, którego pierwiastek nieustannie obecny jest w świecie oraz w samym bohaterze. Widma nie orzekają jednoznacznie, jaka powinna być droga Makbeta – to on sam decyduje o swoim losie, używając ich przepowiedni jako swego rodzaju pretekstu do popełnienia zbrodni.

Świat fantastyczny w dramacie jest więc uzupełnieniem i odbiciem świata realnego, pozwalającym również na jego demaskację.