Roman Polański „Pianista” - recenzja filmu
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Zrobienie dobrego filmu o tematyce zaczerpniętej z wydarzeń II wojny światowej nie jest zadaniem łatwym. Problem kwestii żydowskiej utrudnia sprawę jeszcze bardziej. Wciąż są to zagadnienia dość kontrowersyjne, budzące wiele emocji i zdolne rozdrapać zabliźnione już rany. Film Romana Polańskiego „Pianista” z całą pewnością budzi w nas te emocje.
Oparty na autobiograficznej powieści polskiego pianisty Władysława Szpilmana (w tej roli Adrien Brody), film opisuje jego losy po wybuchu II wojny światowej w okupowanej Warszawie, a zwłaszcza w żydowskim getcie. Akcja rozpoczyna się w momencie bombardowania stolicy przez Niemców w momencie, gdy Szpilman gra koncert fortepianowy w rozgłośni Polskiego Radia. Późniejsze wydarzenia są zapisem upokorzeń, jakie musiała znosić z rąk okupanta cała żydowska ludność Warszawy – począwszy od nakazu noszenia opasek z gwiazdą Dawida, aż do utworzenia zamkniętego getta oraz masowego wysiedlania Żydów i wywożenia ich do obozów koncentracyjnych. Szpilman cudem unika śmierci w obozie, a później w getcie podczas powstania warszawskiego.
Losy bohatera oraz jego przeżycia wojenne trzymają widza w napięciu przez cały czas trwania filmu. Polański przedstawia okropności wojny w sposób dobitny, lecz subtelny. Niejednokrotnie przedstawiane sceny wywołują w odbiorcy łzy – scena wyrzucenia starego człowieka przez okno, gdy nie był w stanie stanąć na baczność, wielokrotne niesprawiedliwe mordy, momenty napięcia, gdy czyjeś życie wisi na włosku – to wszystko sprawia, iż „Pianista” bardzo silnie wpływa na nasze emocje. Wszystko przedstawione jest w sposób niemalże reporterski, z dodatkiem nuty emocji (w końcu film oparty jest na autobiografii).
Na uwagę zasługują wspaniała scenografia autorstwa Allana Starskiego oraz muzyka Wojciecha Kilara – dodają one filmowi niepowtarzalnego klimatu i sprawiają, iż niemożliwe jest oderwanie oczu od ekranu. „Pianista” jest niezwykle poruszający. Uważam, że film jest arcydziełem, które każdy świadomy wydarzeń historycznych człowiek powinien obejrzeć.
Podobne wypracowania do Roman Polański „Pianista” - recenzja filmu
- Wszyscy jesteśmy pielgrzymami - rozprawka na podstawie „Pielgrzyma” Cypriana Kamila Norwida
- Tadeusz Borowski „U nas w Auschwitzu” - interpretacja opowiadania
- Wiktor Gomulicki „Wspomnienia niebieskiego mundurka” - bohaterowie. Charakterystyka
- Wiktor Gomulicki „Wspomnienia niebieskiego mundurka” - opracowanie powieści
- Czy dorośli mogą nauczyć się czegoś od dzieci? - rozprawka
- Andrzej Wajda „Zemsta” – recenzja filmu
- Andrzej Wajda „Pan Tadeusz” - recenzja filmu
- Buz Luhrmann „Romeo i Julia” - recenzja filmu
- Wanda Chotomska „Dzieci pana Astronoma” - opracowanie książki
- Paweł Komorowski „Syzyfowe prace” – recenzja filmu
- Jerzy Kawalerowicz „Quo vadis” - recenzja filmu
- Aleksander Kamiński „Kamienie na szaniec” - recenzja książki
- Henryk Sienkiewicz „W pustyni w puszczy” - recenzja książki
- Peter Weir „Stowarzyszenie umarłych poetów” – recenzja filmu
- Małgorzata Musierowicz „Opium w rosole” - recenzja książki
- Steven Spielberg „Lista Schindlera” - recenzja filmu
- Literatura uczy, bawi, wychowuje - rozprawka. Odwołaj się do przykładów z literatury
- Rola rodziny w życiu człowieka - czy rodzina jest istotną wartością? Rozprawka
- Książka czy film? - rozprawka
- Czy w rodzinie potrzeby jest autorytet? - rozprawka