Czy obojętni ludzie są winni? - rozprawka

Zadałam/em sobie bardzo trudne pytanie: czy obojętni ludzie są winni? Nie ważne nawet czego dotyczy ta obojętność, istotny jest fakt, że w ogóle ona występuje. Okazało się, że odpowiedź na to pytanie nie jest jednak trudna: tak, ludzie, którzy wykazują się obojętnością są winni występującego zło. 

Najgorsza jest obojętność wobec drugiego człowieka, ale niestety, z tym zjawiskiem spotykamy się w dzisiejszych czasach bardzo często. Wielokrotnie byłam świadkiem, kiedy ludzie bez najmniejszych emocji mijali na ulicy błagającego o pomoc, żebrzącego człowieka. Nie zastanawiali się nawet pewnie dlaczego ów biedak znalazł się w tak ciężkiej sytuacji, był on po prostu przeszkodą na ich drodze. A przecież tak łatwo byłoby podejść i zapytać, jak można pomóc: wskazać miejsce noclegu, zapewnić ciepły posiłek, lub chociaż wesprzeć dobrym słowem. Niewielu z nas tak postępuje. Jesteśmy zatem winni, ponieważ naszym obywatelskim obowiązkiem jest pomaganie potrzebującym, nie przechodzenie obojętnie wobec kogoś, kto rozpaczliwie woła o pomoc. Podobnie jest z innymi sprawami czy też zjawiskami społecznymi. Coraz częściej słyszy się w mediach, że rodzicie zakatowali własne dzieci, doprowadzili do ich śmierci głodowej. 

Co mówią w takich sytuacjach sąsiedzi? „ Tak, chyba było tam źle, ale ja się nie zamierzam wtrącać”. To najbardziej dobitny przykład obojętności, być świadkiem ludzkiej tragedii i nie zareagować. Może wystarczyłby jeden telefon do odpowiednich służb lub szczera rozmowa, a życie dziecka albo innej ofiary zostałoby ocalone. Schemat obojętności jest niemal zawsze identyczny. Nie ważne czy dotyczy rasizmu, nietolerancji seksualnej, znęcania się nad zwierzętami czy nie udzielania pomocy potrzebującym. Ludzie nie mają czasu na zajmowanie się cudzymi sprawami, są leniwi. Boją się, po co im kłopoty, skoro swoich mają wystarczająco dużo. Bardzo często mówi się „ człowiek człowiekowi zgotował taki los” i ja się z tym zgadzam. Gdyby ludzie byli inni, bardziej otwarci i chętni do pomocy można byłoby uniknąć wielu tragedii, łez i smutków. Obojętność jest zbrodnią, ponieważ stanowi swoiste przyzwolenie na wyrządzanie zło. Skoro nikt nie reaguje na zachowanie oprawcy, to wszystko jest w porządku. Myślę, że obojętność stała się chorobą społeczną XXI wieku…

Potwierdzam przywołaną na początku mojej pracy tezę: ludzie obojętni są winni. Winni szerzeniu się zła, licznym wypadkom, zgonom, okaleczeniom, łzom, nieporozumieniom, cierpieniu. Są winni, bo nie wykazali się odpowiednią dawką człowieczeństwa, los innych nie był dla nich istotny.