Stefan Żeromski „Przedwiośnie” - Motyw wędrówki w „Przedwiośniu” Żeromskiego. Opracowanie

Wędrówka jest wpisana w ludzką egzystencję. Nieustannie zmieniamy miejsce swego pobytu, kroczymy uparcie przed siebie, by osiągnąć cel ostatniej przystani. Cezaremu Baryce - głównemu bohaterowi ,,Przedwiośnia”, również nie było to obce. Ten niespokojny duch nie mógł znaleźć sobie miejsca w świecie.

Urodził się w głębi Rosji, wychował w Baku, a był Polakiem, choć wiedział niewiele o samej Polsce. Jego podróż rozpoczyna się w 1917 roku. Jest to czas krwawych walk w Baku, bratobójczych mordów w imię rewolucji. Podczas pracy przy zakopywaniu zwłok, Cezary spotyka ukochanego ojca. Ten skłania go, by wyjechali do ojczyzny, do Polski. Młody Baryka niechętnie na to przystaje, ale nie potrafi odmówić schorowanemu rodzicowi. Podróż jest długa i ciężka. Tysiące ludzi poupychanych w brudnych wagonach wierzy, że ta droga doprowadzi ich do upragnionego celu. Nie wszystkim udaje się ziścić swoje marzenia. Z Moskwy pociąg udaje się do Charkowa. Pan Seweryn, tak jak wielu, nie doczekał chwili ujrzenia wolnej ojczyzny. Udaje mu się jednak przed śmiercią przekonać syna, by ten nie pozostawał w stolicy Rosji, ale by dokończył podróż i dotarł do drogiej Polski. Ujrzy tam bowiem cuda cywilizacji europejskiej - ,,szklane...