Frances Hodges Burnett „Mała księżniczka” - Co według Sary oznacza „być księżniczką”?

Co to znaczy „być księżniczką”? Większość z nas wyobraża sobie, że księżniczka to bogata dziewczyna, która mieszka w pięknym, ogromnym domu lub pałacu. Ma wszystko, czego zapragnie: piękne zabawki, wytworne suknie. Jada specjalnie przygotowywane dla niej potrawy, ma pod dostatkiem słodyczy. Księżniczkę wszyscy uwielbiają, kłaniają się jej, okazują szacunek. Dziewczynki lubią bawić się w księżniczki. Przebierają się wtedy w długie sukienki, zwracają się do siebie w odpowiedni sposób.

Sara Crewe, bohaterka powieści pt: „Mała księżniczka” wyobrażała sobie, że jest prawdziwą księżniczką. Na początku było to bardzo łatwe. Miała bogatego ojca, który ją uwielbiał i spełniał wszystkie jej życzenia. W ich domu w Indiach była służba, wszyscy otaczali ją opieką,  miłością i szacunkiem. Nie brakowało jej pięknych strojów i zachwycających lalek. Sara wiedziała jednak, że bycie księżniczką zobowiązuje do pewnych zachowań, była więc zawsze opanowana i grzeczna. Starała się każdemu okazać należny szacunek. Lubiła również pomagać potrzebującym. Bycie księżniczką wcale nie sprawiało, że zadzierała nosa czy gardziła innymi w poczuciu wyższości.  Przeciwnie, to od siebie zawsze wymagała najwięcej.

Sytuacja życiowa Sary zmieniła się wraz ze śmiercią kapitana Crewe. Dziewczynka została zupełnie sama, bez rodziny i środków do życia. Właścicielka pensji, panna Minchin, uczyniła z niej służącą. Prawie wszyscy w szkole zaczęli  pogardzać dawną koleżanką. Jej piękne stroje zostały zastąpione przez znoszone, niepasujące na nią sukienki. Buciki przeciekały, a płaszczyk nie ogrzewał jej zimą.  Musiała zamieszkać na zimnym poddaszu. Pracowała bardzo ciężko, lecz nigdy się nie skarżyła. „Nawet w łachmanach mogę być księżniczką” - przekonywała samą siebie. Teraz było znacznie trudniej bawić się w księżniczkę. Dziewczynka musiała zachować godność i dobre maniery, nawet w obliczu okazywanej jej na każdym kroku pogardy. Gdy znalazła cztery pensy i kupiła sobie ciepłe bułeczki, oddała je innej dziewczynce. „Ona jest bardziej głodna niż ja” - pomyślała sobie wtedy. Wiedziała, że wytrzyma nawet dokuczliwy głód, była przecież księżniczką...

Dla Sary bycie księżniczką nie oznaczało bogactwa, pięknych  sukienek, kucyka i powozu, lecz przede wszystkim bycie dobrym człowiekiem. Księżniczka powinna zachowywać się godnie w każdej sytuacji i nigdy nie odpowiadać pogardą na pogardę. Nie wolno jej stać się wulgarną, nawet jeśli jej otoczenie tak się do niej odnosi. Księżniczka nie musi mieć pięknych sukien, ale piękną duszę. To uczynki czynią człowieka szlachetnym, a nie bogactwa i koneksje rodzinne. Sara zasłużyła na miano księżniczki właśnie dobrym sercem i szlachetną duszą.