Jan Matejko „Hołd pruski” - opis obrazu, interpretacja

Jan Matejko namalował „Hołd pruski” w 1882 roku. Obraz, podobnie jak inne dzieła Matejki, dokumentuje ważny w dziejach historii Polski moment – hołd pruski z 1525 roku. Dzieło ma pokazywać wielkość ojczyzny z tego okresu, świetność jej kultury oraz potęgę królów. 7 października 1882 podczas posiedzenia Sejmu Krajowego we Lwowie obraz został podarowany przez artystę krajowi – miał stać się pierwszym eksponatem odradzającego się zamku na Wawelu.

Na pierwszym planie obrazy widać Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego, Albrechta Hohenzollerna, który składa hołd – przysięgę polskiemu królowi Zygmuntowi I Staremu. Warto zwrócić uwagę, że Hohenzollern ubrany jest w płaszcz pozbawiony krzyża, co symbolizuje jego podporządkowanie się Rzeczypospolitej. Matejko uwiecznił na obrazie wiele ważnych postaci z ówczesnego życia politycznego. W tłumie otaczającym podest, na którym znajduje się tron Zygmunta Starego, odnaleźć można między innymi: biskupa krakowskiego Piotra Tomickiego, Hieronima Łaskiego (dyplomatę) , Bonę Sforzę (małżonkę króla), Piotra Kmitę (wojewoda krakowski i marszałek wielki koronny) czy Olbrachta Gasztolda (kanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego). W lewym dolnym rogu obrazu można...