Stanisław Przybyszewski „Confiteor” - opracowanie utworu

Przybyszewski był najbardziej zagorzałym w okresie Młodej Polski wyznawcą skrajnego estetyzmu modernistycznego, którego kwintesencją było hasło ,,sztuka dla sztuki”. W 1899 roku na łamach krakowskiego ,,Życia” publikuje słynny manifest pt.: ,,Confiteor” (z łac. „wyznaję”), w którym przedstawia własny projekt sztuki wyzwolonej spod rygorów społecznych i moralnych, mającej wartość w samej sobie. Ta rozprawa teoretyczno - literacka przyniosła mu wielki rozgłos i popularność.

Manifest rozpoczyna się od zaznaczenia przez poetę (który występuje w imieniu większej zbiorowości, o czym świadczy używana w całym tekście liczba mnoga), że nie zamierza wchodzić w polemikę z sądami różnych estetyków, ale obejmując redakcję nad pismem chce nadać mu właściwy kierunek. Uważa, że sztuka nie jest pięknem lecz ,,odtworzeniem tego, co jest wiecznym”, odtworzeniem duszy we wszystkich jej przejawach. Wyraźnie odżegnuje się od tworzenia utworów okrytych płaszczykiem tematów moralno- narodowych czy społecznych. Dla artysty wszelkie przejawy duszy dobre czy złe, piękne, czy brzydkie są równomierne, powinny być odtwarzane więc według potęgi z jaką się przejawiają. ,,Artysta zna tylko (…)...