Ignacy Krasicki „Żółw i mysz” - interpretacja i analiza bajki

Bajki Ignacego Krasickiego mają silny charakter dydaktyczny. Pisane są językiem prostym i zrozumiałym, ponieważ mają stanowić pewien zbiór zasad moralnych i etycznych, ukazany na przykładzie postaci przedstawionych. Krasicki ukazuje przeciwstawne postawy światopoglądowe, z których zawsze jedna godna jest naśladowania, a druga potępienia. Bohaterowie są zawsze jednowymiarowi, aby jeszcze mocniej podkreślić ich charakter i wyeliminować jakiekolwiek możliwe elementy niezrozumienia przesłania bajki. Teksty te są zazwyczaj bardzo krótkie i nieodmiennie opatrzone wyraźnym morałem.

Bajka „Żółw i mysz” składa się zaledwie z czterech wersów. Opisuje rozmowę pomiędzy żółwiem a myszą, w której mysz protekcjonalnie żałuje żółwia, że ten mieszka w tak ciasnym mieszkaniu (jego własnej skorupie). Żółw jednak nie dał się wyszydzić i z godnością odparł, że mimo, że jego dom jest może ciasny, to jest jego domem i jako taki jest dlań najzupełniej wystarczający.

Bajka ta uczy nas pokory i umiejętności doceniania tego, co mamy. Żółw jest przykładem takiej właśnie postawy. Tekst mówi również o głupocie myszy, której płytkość owocuje niemądrym spostrzeżeniem. Nie należy oceniać życia drugiego człowieka z własnej perspektywy, ponieważ każdy ma swoje własne standardy i swój sposób na egzystencję.