Twórczość Kornela Ujejskiego - cechy poezji Ujejskiego

Kornel Ujejski żył w latach 1823–1897. Okres rozbiorów oraz walki o wolność inspirował go w tworzeniu głównie poezji patriotycznej.

W swojej liryce nawiązywał do twórczości wieszcza narodowego, Juliusza Słowackiego. Rozgłos przyniósł mu poemat „Maraton” napisany w 1844 roku oraz „Skargi Jeremiego” z roku 1847. W XIX wieku jego utwory były niezwykle popularne. Ujejski obrał dla siebie rolę poety-proroka.

Po rzezi galicyjskiej w 1846 roku w jednym ze swoich utworów zawarł negatywną ocenę ówczesnych wydarzeń powstania krakowskiego, obarczając winą za rozlew krwi zaborców:

„Ależ, o Panie! Oni niewinni, / Choć naszą przyszłość cofnęli wstecz, / Inni szatani byli tam czynni; / O! rękę karaj, nie ślepy miecz!”

Ujejski prezentował sobą postawę wieszcza i patrioty, który mimo dostrzegania ciemnych stron współczesnej mu sytuacji politycznej, potrafił wierzyć w rychłe odzyskanie przez Polskę niepodległości.

Autor ten był również publicystą. W swoich „Listach spod Lwowa” piętnował ugodowe stanowisko wobec państw zaborczych, komentował rzeczywistość polityczną.

Tworzył także niezwykle piękne erotyki, które poświęcał swojej miłości Leonii Wildowej. Utwory miłosne Ujejskiego zostały opublikowane dopiero po jego śmierci.