Alfons Mucha „Jesień” - opis obrazu, interpretacja

Secesja jako nurt w sztuce zaistniała na przełomie wieków XIX i XX. Dzieła powstałe w tym okresie charakteryzowały się nieregularną linią, asymetrią i bogatą ornamentyką. Widoczne było to także w malarstwie, gdzie obok właściwych scen pojawiały się motywy geometryczne i roślinne. Jednym z najwybitniejszych grafików tego okresu był Czech – Alfons Mucha. Przyjrzyjmy się teraz „Jesieni” – dziełu wchodzącemu w skład większej całości, mianowicie kompozycji zatytułowanej „Cztery pory roku”.

Obraz ma kształt prostokąta i otoczony jest ozdobną ramą, na której widnieje dekoracyjny motyw florystyczny (przypomina nieco bluszcz). Alegorią jesieni jest kobieca postać ubrana w zieloną suknię. Jednak kolor nie jest intensywny, sprawia wrażenie, jakby pozbawiony był głębi. W górnej części ubioru przechodzi w bardzo jasny odcień żółci, w dolnej bliża się nieco do brązu. Przez środek sukni (pionowo) przebiega pas, który wydaje się być ozdobiony drogocennymi kamieniami (głównie czerwonymi i niebieskimi). Suknia kończy się na białych ramionach. Na szyi kobiety znajduje się zielono-żółty naszyjnik, przypominający nieco obrożę. Włosy Jesieni są ciemnoczerwone, otoczone opaską w kolorze trawy, zdobioną krwistymi kamieniami. W prawej ręce kobiety znajduje się misa z owocami, które wyglądają jak mandarynki. U jej stóp zaplata się tkanina w kolorze głębokiej czerwieni. Oplecione jest nią krzesło, z którego Jesień właśnie wstała.

Kolorystyka dzieła jest niesamowicie bogata. Można dostrzec to nie tylko w tytułowej postaci, ale także patrząc na niejednorodne tło. Obok głowy kobiety ulokowana została mozaika przypominająca aureolę (składa się z setek różnobarwnych, maleńkich punkcików). Na górze dzieła (po prawej i lewej stronie) widnieją kwiaty o nieco kwadratowych główkach.

Alfons Mucha w swojej pracy zatytułowanej „Jesień” przedstawił porę roku jako kobietę. Jej twarz jest delikatna i zwrócona w stronę widza. Trudno jednak odczytać z niej jakiekolwiek emocje. Najmocniejszą stroną dzieła zdecydowanie jest jego kolorystyka – rzeczywiście tak bogata i różnorodna jak w czasie panowania jesieni.