Świat dziecięcych fantazji przedstawiony w powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”

Autor „Chłopców z Placu Broni” dzięki niesłychanej znajomości psychologicznych zachowań dzieci był zdolny do napisania książki, która opowiada o świecie dziecięcej fantazji, jej wyobrażeń, szalonych pomysłów. Z którejkolwiek spojrzy się na książkę perspektywy, widać, że to właśnie wyobraźnia i fantazja kreują rzeczywistość, w której obracają się wszyscy bohaterowie książki. Fantazja pozwala im na odbieranie nowych wrażeń.

Szczególe miejsce w wyobraźni chłopców (zarówno tych z Placu Broni, jak i z Ogrodu Botanicznego) stanowi tytułowy Plac Broni. To on staje się osią i miejscem wszystkich wydarzeń. „Czy można było znaleźć piękniejsze miejsce do zabaw? Dla nas, chłopców z miasta, było to coś wspaniałego! Nie potrafiliśmy wyobrazić sobie bardziej indiańskiego, piękniejszego i rozleglejszego placu, który by tak doskonale zastępował amerykańską prerię. A położony na tyłach skład drzewa stawał się wszystkim tym, czego akurat potrzebowaliśmy. Bywał więc miasteczkiem na Dzikim Zachodzie, puszczą, górami skalistymi pełnymi kanionów, słowem tym, czym go w danej chwili mianowano. I nie myślcie, że był to wystawiony na ataki, bezbronny plac! Przeciwnie był to Plac Broni!”

Owo miejsce zostało przez chłopców zamienione w istną twierdzę niemożliwą do zdobycia przez kogokolwiek innego. Wyobraźnia i fantazja sprawia, że walczą o nie, jak o własną ojczyzną - to taki ich mały kraj lat dziecinnych, którego nigdy nie mieli zamiaru porzucić, ani oddać bez walki. Wyobraźnia chłopców z Placu Broni to ich największa broń przeciw walce z pochmurną rzeczywistością.

Chłopcy większość swojego czasu spędzają na owym placu. Wymyślają coraz to nowe zajęcia - grają w palanta, urządzają wszystkie zebrania (nawet Związku Kitowców), przeprowadzają ćwiczenia przed walką. Dzięki fantazji organizują samych siebie w małe wojsko, w których przestrzegane są wszystkie podstawowe zasady wyznaczone wojskowym rygorem. Są więc porucznicy, szeregowiec, generał. Chłopcy posługują się żargonem wojskowym, najważniejszy staje się honor oraz dotrzymywanie postanowień określonego regulaminu.

Ferenc Molnar wprowadza czytelnika we wspaniały świat niekończącej się zabawy, która dla garstki młodych chłopców staje się niezastąpionym sposobem na życie, celem oraz  punktem odniesienia. Jest to świat szalonych przygód, świat, który obraca się wokół dwóch najważniejszych dla chłopców wartości - honoru i odwagi. To według tychże wyznaczników bohaterowie bezwzględnie osądzają drugich. Świat dziecięcych fantazji u Ferenca Molnara to świat Placu Broni, bitwy o niego, wystylizowanie bohaterów na współczesnych żołnierzy w walce o prawdę , którą jest i pozostanie na zawsze dla nich ojczyzna, czyli ukochany Plac Broni. 

Świat ten jest bardzo wiarygodny - szczególnie przez zachowanie postaci. Naprawdę wierzą w to, co robią. Wierzą, że poza Placem Broni nie mają innego życia (dlatego dla Gereba wiadomość, że może nie zostać przyjęty z powrotem do obozu chłopców z Placu Broni staje się nieznośna). Dlatego też każdy słucha się przywódcy - czy to Feriego (jak w przypadku Pastorów u Czerwonych Koszul), czy to Janosza Boki - jak u chłopców z Placu Broni.

Świat dziecięcych fantazji wykreowany przez Ferenca Molnara to zachwycający świat przygód - tych wesołych, jak i tych poważniejszych, a przez to wiarygodniejszych, realistycznych. Dzięki tym sympatycznym postaciom, które stworzyły wokół siebie świat niezwykły, książka ta jest niezwykle wciągająca. Autor zachwyca barwnością wyobrażeń chłopców - bo nie jest to wyobraźnia przesadzona, a fantazje zostają przeniesione w świat rzeczywistości.