Postacie biblijne: Abraham - życiorys, charakterystyka. Historia Abrahama

Terach w wieku 70 lat spłodził trzech synów – Abrama, Nachora i Harana. Gdy przyszedł czas, Abram wziął sobie za żonę kobietę o imieniu Saraj, która okazała się być bezpłodna. Abram wraz z Saraj, ojcem i bratankiem Lotem udali się do Kannanu, jednak po drodze osiedlili się w Charanie, gdzie Terach zmarł w wieku 205 lat.

Pewnego dnia Abramowi mającemu już 75 lat objawił się głos Boga, który wezwał go do opuszczenia rodzinnej ziemi i udania się we wskazanym kierunku. Bóg wyjawił mu także, że w przyszłości będzie on protoplastą ogromnego narodu. Wyruszył więc razem z Lotem, Saraj, służbą i dobytkiem z Haranu. Gdy przybyli do Kanaanu, Abram udał się do dębu More niedaleko miejscowości Sychem, wtedy głos Pana obwieścił mu, że ta ziemia będzie miejscem życia jego potomków. Namioty rozbił między Betel i Aj, gdzie na zbudowanym ołtarzu wychwalał Boga.

Z powodu plagi głodu panującej w Kanaanie, Abram ruszył do Egiptu i aby chronić siebie przed Egipcjanami, nakazał Saraj, by nazywała go bratem. Za możliwość zabrania Saraj na dwór faraona jako żonę odpowiednio zapłacono Abramowi. Jednak Bóg zesłał na faraona i jego podwładnych kary. Po wyjściu z Egiptu powrócił do miejsca, gdzie rozbił namiot.

Ponieważ trzoda Abrama i trzoda Lota były bardzo liczne, musieli oni osiedlić się w innych częściach kraju – Lot wybrał dolinę Jordanu, a Abram pozostał w ziemi Kanaanu. Na rozkaz Pana bohater obszedł cały teren, który miał być domem dla niego i jego potomków. Abram usłyszał od Boga, że ten obdaruje go jeszcze potomkiem, ale jego naród będzie niewolnikiem. Abraham zawarł wtedy przymierze z Panem.

Gdy minęło 10 lat pobytu w Kanaanie, a Saraj nadal nie dała Abramowi dziecka, żona podsunęła mu pomysł uczynienia matką swego pierworodnego niewolnicę Hagar. I tak 86-letniemu bohaterowi urodził się pierwszy syn Izmael, który miał być dla ludzi utrapieniem. Zaś w wieku 99 lat Bóg znów zawarł z Abramem przymierze i od tej pory nadał mu imię Abraham, a jego żonie – Sara. Wszyscy jego męscy potomkowie według woli Boga mieli być obrzezani w wieku 8 dni i zachowywać z Panem przymierze.

Gdy Abraham miał sto lat, Bóg uczynił go ojcem Izaaka. Izmaela zaś wraz z matką Abraham wydalił z Kanaanu. Pewnego dnia Bóg wystawił Abrahama na próbę – rozkazał złożyć swego ukochanego syna w ofierze. Starzec bez wahania chciał wypełnić wolę Boga, który widząc wielką wiarę swego sługi, nie tylko darował życie Izaakowi, ale i po śmierci Sary dał mu synów z nową żoną Keturą i błogosławił mu we wszystkim. Bohater zmarł jako szczęśliwy patriarcha rodu w wieku 175 lat.