Św. Jan Kanty - biografia, patronat

Jan Wacięga z Malca pod Kętami (stąd – Kanty) w Małopolsce urodził się w 23 czerwca roku 1390. Jego rodzicami byli Stanisław i Anna – mieszczanie, którzy wychowywali syna niezwykle pobożnie, wpoili mu szacunek i mocną wiarę w Boga.

Gdy Jan ukończył szkołę parafialną oraz średnią, rozpoczął w Krakowie studia filozoficzne i teologiczne. Następnie uzyskał doktorat w Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym wykładał tam teologię przez 50 lat, z krótką przerwą. Pełnił funkcję kanonika i kustosza kolegiaty św. Floriana w Krakowie, a także przez krótko w Olkuszu.

Był to człowiek głęboko wierzący i pobożny, był mężem umartwiającym się. Pościł przez całe swe życie kapłańskie, nie jedząc potraw mięsnych. Kilkakrotnie pielgrzymował pieszo do Rzymu, chcąc w ten sposób dać dowód swej wierności i czci dla Namiestnika Chrystusowego. Był również w Ziemi Świętej.

Był to człowiek niezwykle pracowity, zajmował się przepisywaniem manuskryptów. Rękopisy, które niedawno zostały odnalezione liczą aż 18000 stron. Zasłynął ona także z wielkiego miłosierdzia – ponad wszystkimi jego cnotami górowała miłość do bliźniego oraz litość dla cierpiących. Wszystko, co posiadał, oddawał biednym, niekiedy wracając boso z miasta, ponieważ obuwie podarował ubogiemu.

Uczynki wobec ciała przewyższał uczynkami miłosierdzia wobec duszy. Nieustannie modlił się za dusze grzeszników, pokutował za nich. Szczególnie umiłował młodzież. Święty Jan Kanty zmarł 24 grudnia 1473 roku. Beatyfikowany został przez Innocentego XI w roku 1680, a kanonizowany – przez Klemensa XIII w roku 1767.

Jego kanonizacja i rozszerzenie kultu na cały świat nastąpiło jeszcze przed rozbiorami. W oficjum brewiarzowym na cześć Jana w jego dzień śpiewane są specjalne hymny. Relikwie świętego znajdują się w kościele św. Anny w Krakowie. Jest autorem słów: „Strzeż się obrazić kogo, bo przepraszać jest niebłogo”.

Dniem Jana Kantego w kalendarzu liturgicznym jest 20 października. Jest on patronem Polski, archidiecezji krakowskiej, nauczycieli, studentów, „Caritasu” i szkół katolickich.

W ikonografii ukazywany jest w profesorskiej todze. Bardzo często trzyma w ręku krzyż. Bywa przedstawiany w otoczeniu studentów albo ubogich. Atrybuty świętego to scalony dzbanek, obuwie, które daje biednemu, różaniec lub pieniądze dawane zbójcom.